September 2014 |
Elzas (Route des Crétes) |
Schwarzwald (Schwarzwaldhochstrasse) |
|
Kasteel Böttstein met restaurant |
Op weg naar de Rijn |
Bremgarten - Menzenschwand (Feldberg, Titisee)
dag 1, zondag 14 september:
afstand: 80 km.
Hoogte: 759 m
Route: Bremgarten, Mellingen, Brugg, Böttstein, Leibstadt, Albbruck, Albsee, St. Blasien, Menzenschwand
Brug over de Rijn voor ongemotoriseerd verkeer, Schwaderloch - Albbruck |
Brug over het Rijnkanaal - zo kom je in het Zwarte Woud |
Tot aan de grens bij Albbruck aan de Rijn is de route voor mij bekend. In slot
Böttstein ben ik toe aan een kop koffie, dus neem ik even rust.
Om de Rijn over te steken, maak ik gebruik van een voetgangersbrug bij Schwaderloch. In het midden van de brug
is een poort met prikkeldraad; ik vermoed dat dit de grens is.
Dan moet ik nog een keer over een brug over het Rijnkanaal, en dan ben ik al in Albbruck.
6 tunnels tussen Albbruck en St.Blasien; veel bochten, steile rotswanden, ideale temperatuur. |
|
|
Natuurpark. De Alb lijkt hier op een rustig beekje, na regenval kan hij echter behoorlijk aanzwellen. |
Ik kom nu in het Albdal. De weg door dit schitterende dal leidt langs steile rotswanden.
Aan de andere kant wordt het verkeer door grote rotsblokken gescheiden van de afgrond.
Om mijn einddoel van deze dag, de jeugdherberg in Menzenschwand, te bereiken, moet ik een hoogteverschil van 560
meter overwinnen.
Op deze bochtige route tel ik 6 tunnels.
Aan het eind van het dal ligt het kleine Alb-stuwmeer.
Door kleine nederzettingen rijd ik door het dal naar |
het Alb-stuwmeer |
Voordat ik St. Blasien in ga, bekijk ik eerst op mijn gemak de abdijkerk van St.
Blasien.
De kerk werd in 1781 ingezegend. Het is een indrukwekkend rond gebouw. De doorsnee van de koepel is 36 meter en
wordt door zuilen gedragen. Door een bijzondere lichtinval en het witte interieur is het in de kerk opvallend licht.
Ik ben de enige gast in de jeugdherberg van Menzenschwand, gevestigd in een mooie Schwarzwalder boerderij. Het
is te merken dat het seizoen eigenlijk al is afgelopen.
heel veel licht |
het interieur is wit |
|
het centrum |
de jeugdherberg in Menzenschwand. |
Menzenschwand - Mulhouse (Elzas)
dag 2, maandag 15 september:
afstand: 94,92 totaal: 174,92 km.
Hoogte: 1117m totaal: 1876 m
Route: Menzenschwand, Feldberg, Todtnau, Schönau, Wembach, Böllen, Badenweiler, Neuenburg, Ottmarsheim,
Mulhouse.
de laatste huizen in Menzenschwand (een dorp en kuuroord gelegen in de gemeente St. Blasien) |
de weg gaat geleidelijk omhoog |
hier kom ik op de Bundesstraße bij de j.h. |
de afdaling naar Wembach de St Johannes de Doperkerk van Todtnau |
ik fiets door kleine dorpjes, zoals Fahl en Brandenberg |
Op mijn klim naar de Feldberg (1240m) voert de weg de eerste 400 meter door het bos over grindweggetjes. Dan kom ik op de "Bundesstraße". Het stijgingspercentage is 13%. de top van de Feldberg ligt nog in de wolken, maar de zon breekt er op verschillende plaatsen toch al door.
|
|
|
de klim naar Böllen door een mooi dal |
een heuvelachtig landschap |
De volgende 720 meter gaan omlaag en in Wembach is de accu weer helemaal vol
Een mooi route langs typische "Schwarzwalder "boerderijen en door verschillende vakantieplaatjes, zoals
Todtnau en Schönau.
In Wembach (520m) buig ik naar rechts af richting Böllen (1079m).
Tijd voor de lunch, met een uitzicht op het wonderschone heuvellandschap van het Zwarte Woud.
De volgende 25 kilometer tot Badenweiler fiets ik over een weg, waarvan de belijning in het geel-groen is. Dat
betekent een landelijke, mooie etappe.
In deze tijd van het jaar kom ik een enkele auto tegen en af en toe een paar motorrijders.
|
||
afgelegen bergdorpjes, zoals Neuenweg |
boven aangekomen in Sirnitz |
uitzicht richting Böllen. |
het Rijnkanaal bij Neuenburg en Chalampé |
de abdijkerk in Ottmarsheim (Fr) is een bezienswaardigheid uit de 11e eeuw. |
Bij Chalampé ga ik naar de andere oever van de Rijn en kan de tour door
de Elzas beginnen.
De abdijkerk in Ottmarsheim bekijken, is het eerste wat ik doe. De kerk werd ettelijke malen verwoest, maar telkens
weer herbouwd.
Rond 1020 richtte Rudolf, (kleinzoon van Gontram de Rijke) het Klooster Ottmarsheim op en zijn broer Radbot stichtte
het benedictijnenklooster Muri. Gontran
de Rijke (gestorven in 973) geldt in de stamboom van 1160 als de stamvader
van de Habsburgers. Van Gontran de Rijke weten we dat hij een zoon Lanzelin of Kanzelin had, die graaf over Altenburg was, in het huidige Zwitserse kanton Aargau bij Brugg. Rond 1020 werd door Radbot of ene
Werner I (1030-1096) ook het kasteel
Habsburg in de gelijknamige gemeente Habsburg gebouwd, toen, de Habichtsburg
(Haviksburg). Stamslot van het huis
Habsburg. Aan het einde van de 10e eeuw was slot Altenburg de eerst beschreven
residentie van de Habsburgers, nu dient het slot als jeugdherberg.
Hier vandaan is het nog 18 km. naar de jeugdherberg van Mulhouse.
In Mulhouse rijd ik eerst door het centrum over Place de la Réunion langs de neogotische "Temple
Saint-Étienne"(1859-1866) en het renaissancistische stadhuis (1551), daarna zet ik mijn GPS aan, zodat
ik snel op mijn bestemming ben.
de abdijkerk in Ottmarsheim van binnen en |
< aan de westzijde |
|
Het 16e-eeuwse stadhuis kathedraal St. Étienne in Mulhouse > |
Mulhouse - Le Hohneck (Route des Crêtes)
dag 3, dinsdag 16 september:
afstand: 69,52km totaal: 244,44 km.
Hoogte: 1452m totaal: 3328 m
Route: Mulhouse. Uffholtz, Hartmannswillerkopf, Grand Ballon, Le Hohneck.
Uffholtz; links de stadspoort rechts de richtingaanwijzer naar Route des Crêtes |
||
gedenkplaats |
van WO I |
Ik volg de aanwijzingen van mijn GPS om dwars door de stad bij
het beginpunt van de "Route des Crêtes" in de gemeente Uffholz te komen. Uffholz ligt op een hoogte
van 300 m. De Grand Ballon ligt op 1340 m., dus liggen er meer dan 1000 m. klimmen op mij te wachten. Het weer
is goed, ik heb de tijd aan mezelf en ook nog een elektrische ondersteuning, dus ….. daar gaan we!
Na 10 km. bereik ik Hartmannswillerkopf. 100 jaar geleden hier werd tijdens de Eerste Wereldoorlog zwaar gevochten.
De strijd tussen het Duitse en Franse leger leidde tot een loopgravenoorlog. Restanten van deze loopgraven en versterkingen
zijn op deze locatie nog aanwezig. In de gevechten in de Elzas kwamen zo'n 30.000 militairen om het leven, waarvan
de meerderheid Fransen.
en het uitzicht over de Vogezen |
Boven op "Le Grand Ballon", de hoogste berg van de Vogezen
geniet ik in de zon van mijn lunch, die ik samen met een groepje Belgische wielrenners gebruik. Hun fietsen wegen
amper 8 kilo; ongelofelijk …. die ontwikkelingen in de laatste jaren. Ikzelf ben met mijn 60 kilo zeker 10 kilo
lichter dan elk van deze mannen.
Ook laad ik de accu weer op, die is nog wel niet helemaal leeg, maar ik neem het zekere voor het zekere.
Zoals verwacht gaat de weg steeds een beetje omhoog en dan weer omlaag. Hier in de buurd verloopt de wandelroute GR5
Als ik op de Hohneck de Refuge du Sotré bereik, kijk ik met bewondering uit over de heuvels en meertjes
van de Elzas.
omhoog …. Omlaag |
af en toe ook vlak |
elke hoogte heeft zijn eigen naam |
in veel dalen ligt een stuwmeer |
Route de Crétes ligt op een hoogte |
van 1100 tot 1200 meter |
het uitzicht vanuit mijn overnachtingsplaats, Refuge du Sotré |
De Hohneck is met 1364 meter hoogte na de Grand Ballon en de Storkenkopf
de derde hoogste berg van deVogezen in Frankrijk. Hij ligt op de grens van de Elzas (departement Haut-Rhin) en
Lotharingen (departementVogezen). De wandelroute GR5 loopt over de top. Op de berg bevindt zich een berghut met
restaurant en winkeltje. De top is te bereiken vanaf de beroemde Route des Crêtes.
Het ontbijt is hier goed, de vier-bed kamers zijn schoon, en in het na-seizoen hoef je niet te reserveren. Tot
nu toe ben ik de enige bezoeker.
alweer een stuwmeer |
Refuge de Hohneck. |
uitzicht vanuit Refuge du Sotré |
Le Hohneck - Strassburg
dag 4, woensdag 17 september:
afstand: 154,4km totaal: 398,84 km.
Hoogte: 997 m totaal: 4325 m
Route: Weiter auf der Route des Crêtes via Col de la Schlucht, Col des Bagenelles, Ste-Marie-aux-Mines, Col
de Ste-Marie, Saales, Schirmeck, Haslach, Strassburg.
|
||
verscheidene cols op de route van vandaag |
col de la Schlucht. |
geen auto te bekennen |
|
||
van de ene naar de andere col |
col du Lauchpach |
en steeds een schitterend uitzicht |
Er liggen een paar cols op mijn weg naar Strassburg. De eerste
al na een paar kilometer. De Col de la Schlucht is een bergpas over de Vogezen in Frankrijk. De pas dankt haar
naam aan het Duitsewoord Schlucht, dat bergkloof betekent.
Vervolgens rijd ik verder naar de Col des Bagenelles.
Op een hoogte van 1100 m. heb ik een schitterend uitzicht over het hele dal La Liépvretre. Ik kan bijna
tot Ste-Marie-aux-Mines (450m) kijken. Daarom maak ik even koffiepauze op deze plaats.
Op de afdaling passeer ik kleine nederzettingen en enkel verdwaalde boerderijen.
Als ik in Ste-Marie-aux-Mines aankom, heeft de school net pauze; het wemelt er van de scholieren.
Ik ga links af naar de volgende col.
Ondanks de late herfst heeft de zon nog veel kracht; als ik boven ben, zweet ik behoorlijk.
hier is het dal Lièpvetre |
over een paar maanden kan ik hier skiën |
enkel vogelgeluiden |
|
||
Ste. Marie-aux-Mines op 450 m. |
de volgende col |
en door ingeslapen dorpjes |
De D420 loopt via Saales en Schirmeck naar het noorden, maar ik
probeer zo veel mogelijk over kleinere wegen mijn weg naar Oberhasslach te vinden. De Refuge kan ik niet vinden,
en passanten hebben nog nooit van de "Refuge im Klink" gehoord, hoewel die wel op de kaart is ingetekend.
Het VVV-kantoor is natuurlijk gesloten. Als ik zo'n bureau nodig heb, is het altijd net gesloten. Ik ben er om
17.15 uur, sluitingstijd 17.00 uur.
Bertrimoutier. |
een lekker modderbad |
centrum van Saales |
Niederhasslach. |
Oberhasslach. |
Mijn oorspronkelijke plan was om morgen verder naar het noorden
te fietsen, maar daar komt dus een verandering in. Ik typ het adres in van de jeugdherberg van Straatsburg. Het
is al donker als ik in de stad aankom. Plotseling zie ik een volgeladen fiets. De berijder ervan heeft ook de jeugdherberg
in zijn GPS staan en samen rijden we naar onze slaapplaats.
Vanavond heb ik geen moeite met inslapen.
Rustdag in Straatsburg (hoofdstad van de regio Elzas)
dag 5, donderdag 18 september:
afstand: 16,9km totaal: 415,74 km.
Hoogte: 0 m totaal: 4325 m
algemene indruk van Staatsburg met zijn vele vakwerkhuizen en kathedralen |
||
het platform ligt 660 traptreden omhoog, deze prestatie is een pilsje waard |
Olaf uit Dresden, die ik gisteren heb ontmoet, gaat nog even met
mij naar de stad. Hij wil ook nog enige bezienswaardigheden bekijken. Hij is echter al eens in Straatsburg geweest,
en rijdt 's middags richting Koblenz.
De romaans-gotische Onze-Lieve-Vrouwekathedraal
van Straatsburg, in de Duitse tijd Strassburger Munster
genoemd en gebouwd tussen 1176en 1439, en in 1547 voorzien van haar beroemd astronomisch uurwerk, kan alleen 's
middags beklommen worden.
De kathedraal - met zijn 142 meter hoge toren- geldt tot 1847 als het hoogste gebouw ter wereld. De tweede toren,
en ook delen in het midden van de kathedraal werd nooit gebouwd, omdat de kathedraal anders zinkt in de modderige
grond.
Daarom ga ik eerst de stad in om een goede indruk van de stad te krijgen. Het centrum is autovrij, maar fietsen
is toegestaan.
Voor de jeugdherberg staat een rijtje huurfietsen:
1 uur € 1,-
1 dag € 5,-
1 maand € 20,-
3 mndn € 30,-
1 jaar € 80,- korting voor mensen onder de 26.
een knap staaltje bouwkunst ^ < de toren, gezien vanaf het platform het uitzicht vanaf de wenteltrap > |
Er zijn in de stad veel mensen op een gehuurde fiets om zo in
kòrte tijd véél van de stad te zien.
De historische stadskern Grande Île tussen de twee armen van de kronkelende rivier de Ill, een zijrivier
van de Rijn, is goed bewaard gebleven en in 1988 door de UNESCO tot werelderfgoed werd verklaard.
Op Place Kléber rust ik tussen de middag uit. Er staat een groot standbeeld van de Franse generaal, die
in Egypte het slachtoffer werd van een moordaanslag.
Na het middageten begin ik aan de klim van 660 traptreden naar het platvorm van de toren, het bovenste gedeelte
is voor publiek niet toegankelijk.
Terug bij de jeugdherberg kijk ik een poosje naar een wedstrijd pétanque, de Provençaalse variant
van jeu de boules. Zeker honderd spelers tonen hun behendigheid bij deze voor hen zeer ernstige bezigheid.
"luchtfoto's" van de stad Straatsburg |
boottochten door de grachten |
huurfietsen, met rechts de zuil om met creditkaart te betalen |
Straatsburg - Baden-Baden
dag 6, vrijdag 19 september:
afstand 69.7 = Total 485.44
Hoogte 122 = Total 4.447
Route: Strassburg.Wanzenau, Gambsheim, Herrlisheim, Drusenheim, Münster, omleiding over Moos en Bühl,
Sinzheim, Baden-Baden.
de Rijn. Links - de stad Kehl (D) rechts - de jeugdherberg Park du Rhin |
dan door een weidelandschap |
Er ligt een fietspad langs de Rijn, maar ik kies een weg die een eindje verder
van de rivier door een weidegebied gaat.
Onderweg hoor ik vogels sjilpen en af en toe komt er een jogger of een verdwaalde fietser langs. Verder is het
heel rustig. Bij Wanzenheim kom ik weer op een "normale" weg. Ik geniet ervan om door de kleine dorpjes
mijn weg te vinden. Bij Drusenheim hoef ik maar 10 minuten te wachten op de pont die mij naar de andere kant van
de Rijn brengt. Gratis!!
een dode arm van de Rijn |
een beekje dat uitstroomt in de Rijn |
een versierde brug over L'Ill |
In Münster is de weg opengebroken, dus moet ik via Moos. Maar met zulk mooi
weer en zo'n mooie, rustige weg is dat geen straf.
De jeugdherberg ligt natuurlijk boven op de helling. Baden-Baden is een langgerekte stad zonder een echt centrum,
dus blijf ik vanavond lekker in de jeugdherberg, waar ik snel aanspraak heb. Dit keer met een groep jonge muzikanten,
die morgen een concert geven.
de dorpjes in de Elzas lijken uitgestorven |
gratis pont naar Duitsland |
Baden-Baden - Freudenstadt
dag 7, zaterdag 20 september:
afstand: 66,1km totaal: 551,54 km.
Hoogte: 1219 m totaal: 5666 m
Route: Baden-Baden, Sand, Mummelsee, Vogelkopf, Rossbühl, Freudenstadt.
Festspielhaus Baden-Baden
|
Trinkhalle uit 1842. Dit is een gebouw met aan de rivierkant een wandelgang van zo'n 90 meter lengte met een veertiental fresco's aan de ene kant, die sagen uit de omgeving uitbeelden, en zuilen aan de andere kant. In het gebouw zit het toeristenbureau, waar ook gratis water beschikbaar is uit de minerale bron. |
|
Leopoldsplatz |
bij Lichtental moet ik weer omhoog |
Vanaf de hooggelegen jeugdherberg rijd ik naar beneden, het cetrum van Baden-Baden
in. Ik kom langs het Casino, een grote en een kleine kerk, tot ik bij Lichtental op een hoogte van 190m over de
Bundesstraße 500 in zuidelijke richting verder ga.
De Schwarzwaldhochstraße is de tegenhanger van de Route des Crêtes.
Ik moet omhoog, het plateau ligt op 1000 m., 6% stijging is te doen, maar al vlug wordt de weg steiler, 8 - 9%.
Voor mij ligt de grens om mijn ondersteuning aan te passen op 7%, dus hier zet ik hem in 2, dat betekent 75 % ondersteuning.
|
||
de bekende Schwarzwaldhochstraße |
in dit jaargetijde erg rustig |
in de diepte ligt de Rijnvlakte |
op de hoogte van het Mummelmeer |
Na 15 km. bij Sand heb ik het erop zitten. Vanaf nu gaat het steeds iets omhoog
en omlaag, zoals in de Elzas. Desondanks moet ik af en toe vocht aanvullen. Een thermosfles met kokend water voor
een soepje of een kop cappuccino is daarvoor erg handig.
De weg is te vergelijken met de Route des Crêtes. Hij is iets breder met meer verkeer. Maar omdat het toch
vrij rustig is in dit jaargetijde, is het verkeer niet storend. In de zomer zou ik deze weg niet graag rijden,
want er is geen fietspad en een gele streep is er niet getrokken.
Elke verhoging heeft zijn eigen naam, bijv.: Mehliskopf, Hochkopf, Vogelkopf en Schilkopf.
Aan het Mummelmeer lijkt het wel hoogseizoen. Naast gewone auto's staan er ook veel touringcars geparkeerd. Iedereen
wil tot rust komen.
Het meer biedt daartoe veel gelegenheid; er zijn bootjes te huur om het meer op te gaan, anderen zoeken de vele
wandelpaden op. Dit is een mooie plek om een paar foto's te maken.
Om 15.00 uur maak ik mijn bed in de jeugdherberg Freudenstadt op, waarna ik te voet de stad in ga.
een uitzicht op één van de vele dalen |
op en neer |
op een hoogte tussen de 1000 en 1100 m. |
hoogvlakte |
Freudenstadt - Titisee - Neustadt
dag 8, zondag 21 september:
afstand: 106,1km totaal: 667,64 km.
Hoogte: 1291 m totaal: 6957 m
Route: Lossburg, Alpirsbach, Schiltach, Wolfach, Hornberg, Triberg, Furtwangen, Kaltenherberg, Waldau, Langenordnach,
Neustadt.
fontein op de markt van Freudenstadt met de Evangelische kerk op de achtergrond |
fontein met stadhuis |
er is veel vochtigheid in de lucht |
en de zon |
zal wel niet tevoorschijn komen |
De weersverwachting is niet veelbelovend. En hoewel ik van plan was de geel-groene weg via Bad-Rippoldsau te nemen, heb ik besloten om over de 294 naar Alpirsbach te rijden, want ik denk dat er op deze zondagmorgen niet veel verkeer zal zijn. Ik rijd langs de Kinzig, een rivier die door het Zwarte Woud loopt en uitmondt in de Rijn.
brouwerij van Alpirsbach. Gelukkig regent het niet meer |
deze straat wordt "vakwerkstraat" genoemd |
|
Wolfach. |
de gekanaliseerde Kinzig |
Wolfach. |
Als ik 15 kilometer gefietst heb, sta ik voor de brouwerij van Alpirsbach-bier,
het bier dat in deze omgeving veel gedronken wordt.
Er vlak naast staat het voormalige benedictijnenklooster, met mooie fresco's in de kloosterkerk een een fraaie
gotische kruisgang. Ook telt de stad een groot aantal prachtige vakwerkhuizen.
Via Schiltach ga ik naar Wolfach, een mooie plaats om even te pauzeren met een kop koffie.
Over een fietspad bereik ik na 3 km. Hausach. Het oogstdankfeest is in volle gang, iedereen doet in vol ornaat
mee. De meeste mensen verschijnen in klederdracht. Een jonge dame bij de kraam met drank houdt mij aan en wil weten
waar de reis heengaat. Zij heeft ook al veel fietstochten gemaakt en vertelt er over.
oogstdankfeest in Hausach |
typische huizen van het Zwarte Woud |
allemaal in klederdracht op naar het feest |
|
hier zijn Schwarzwälder klokken te koop |
Ik volg de rivier Gutach en via Hornberg rijd ik naar Triberg. Hier pauzeer ik
bij een bakkerij die ook een coffee-corner heeft. Triberg is een toeristische plaats en is vooral bekend van de
Triberger watervallen. Deze watervallen (7 stuks, gezamenlijke hoogte 163 meter) zijn één van
de hoogste in Duitsland. De watervallen komen in verbinding met de bronnen van de Donau, die in Donaueschingen
bijeen komen om één rivier te vormen.
Als ik Furtwangen voorbij ben, begint het te regenen. Het duurt niet lang, en het lijkt alsof de hemel zijn sluisdeuren
heeft opengezet.
Het restaurant Kaltenberg is een ware zegen.
De kelner vertelt me de snelste route naar Neustadt; 100 meter door het bos over de bergtop naar Waldau.
een Schwarzwälder klokje is een veel gekocht souvenir |
bij deze banketbakker neem ik een kop koffie |
het regent niet meer maar de poncho houd ik dicht bij de hand |
Schönwald in het Schwarzwald ^ de kerk, de meiboom en de Eiffeltoren, Franse week in Schönwald.> in deze gemeente is de bron van de Breg en iets oostelijker de
bron van de Brigach. |
|
Het is opgehouden met regenen en de weg is voor gemotoriseerd verkeer gesloten.
Links en rechts staan nog steeds de bouwmachines, en de belijning van de weg moet nog getrokken worden.
De nieuwe weg rijdt fantastisch.
In de jeugdherberg heb ik weer een kamer voor mij alleen. Pas aan het ontbijt ontdek ik dat ik vannacht niet helemaal
alleen was; er waren nog twee paartjes in de herberg
|
||
in de buurt van Schönwald |
nog steeds droog |
de regen zorgt in ieder geval voor groene weiden |
Titisee - Neustadt - Bremgarten
dag 9, maandag 22 september:
afstand: 103km totaal: 770,64 km.
Hoogte: 612 m totaal: 7569 m
Route: Titisee, Bärental, Schluchsee, Staufen, Berau, Weilheim, Waldshut, Brugg, Mellingen, Bremgarten.
tussen Neustadt en Titisee |
Titisee |
Titisee |
omhoog tot Bärental en dan linksaf |
naar de laatste klim bij Altglashütten |
Na een verregende middag en nacht, ben ik blij verrast dat de zon de mist al aan
het verdrijven is.
Ik wil over de geel-groene landstraat via Lenzkirch naar Schluchsee.
De waardin van de jeugdherberg vertelt echter dat die weg is opgebroken, dus blijft er niet veel anders over dan
via Titisee en Bärental te rijden. Na 4 km. op de westoever van de Titisee is de aftakking naar Feldberg (genoemd
naar de Feldberg, het hoogste punt van het Zwarte Woud). Er zijn nog wat wolkjes aan de hemel, maar de zon wint
het.
|
|
Schluchsee. |
een deel ervan is moeras |
vanaf Schluchsee gaat het alleen |
nog maar naar beneden tot de rijn |
weer in Zwitserland, de soldaten oefenen met een pontonbrug |
Als ik door Schluchsee ben, verlaat ik de "Bundesstraße", en rijd
ik verder over de geel-groene weg richting Schönenbuch en Waldshut.
Zo kom ik weer in Zwitserland, op bekend terrein.
Om 16.00 uur ben ik weer thuis in Bremgarten.
in het dal van de Reuss zijn veel paardenliefhebbers - Mellingen |
klein meertje bij Niederwil |
Reussvlakte met zicht op de Mutschellen |
de "veulenweide"in Bremgarten, hier worden veulens getraind. ^ Weer terug in Bremgarten. De St. Niklauskerk in de benedenstad.> |