Home

Een "drie-dagen-tocht" door het Emmental. 6-7-8 mei '08

De richting van route is tegen de wijzers van de klok in.

De eerste moreneheuvel. Van het Bünzdal in het Seedal, hier bij Mosen

Dag 1: Bremgarten - Burgdorf 99.47 km Hoogte 994 m.
Haltes: Bremgarten, Meisterschwanden, Beromünster, Sursee, Huttwil, Affoltern,
Heimiswil, Burgdorf.

Sursee aan de Sempachersee

Ede eerste pauze in Ettiswil

Vlak na Huttwil begint het Emmental

De weersverwachting voor de komende dagen is veelbelovend, dus perfect voor een voorjaarstour. Om 8 uur start ik in Bremgarten richting Hallwilersee. Als ik naar Beromünster rijd, is het uitzicht zo mooi dat ik afstap om van de bloeiende weiden en het blauwe water te genieten
Een paar herinneringsfoto's zijn snel gemaakt.
Na een paar haarspeldbochten en een hoogteverschil van 200 m. ben ik boven in Schwarzenbach. Vanaf hier gaat het op en neer, met telkens een hoogteverschil van hoogstens 50 m. , naar Sursee aan de Sempachersee.
Een leuk stadje, waar al + 1000 jaar een stenen kerk staat. Het centrum maakt een middeleeuwse indruk en was in die tijd een belangrijke plaats op de handelsroute over de Gotthard.
Ofschoon de terrasjes uitnodigend zijn, vind ik het nog te vroeg voor een pauze, dus rijd ik verder. Ik kom langs Mauensee en Kottwil. In Ettiswil vind ik naast de kerk een rustig plekje voor een tussenstop.

Tussen Huttwil en Sumiswald begint het heuvelachtige Emmental

De eerste rotswanden

Ik rijd langs het beekje Luthern en bereik bij Huttwil het kanton (de provincie) Bern. (Een Kanton is een staat voor zichzelf met eigen wetten, dus een beetje onafhankelijker als een provincie in Nederland. (Daarom ook voor elk kanton, eigen nummerborden aan de Autos)
In Affoltern in het Emmental vul ik mijn waterfles helemaal. Want nu wordt het steil, de zon staat hoog en ik moet rekenen op een behoorlijk vochtverlies.
Als ik op de Lueg aankom, en om me heenkijk, kan ik me heel goed indenken hoe
Jeremias Gotthelf (dominee van Lützelflüh.1797 - 1854) ertoe kwam, om deze omgeving en de bewoners ervan, in zijn boeken te beschrijven. Eigenaren van deze boerenhoven moeten zich als ware koningen hebben gevoeld. Er zijn hier geen echte dorpjes, maar de hooguit 3 tot 5 gebouwen bij elkaar vormen een kleine gemeenschap op zich. Tussen deze gehuchten door is het nog maar een paar kilometer tot Heimiswil.

Klim naar Lueg

"Spicher" op de Lueg. Spicher is een opslaagplaats voor levensmiddelen. Daarom staat zo'n Spicher altijd op steenblokken, om het voor muizen onmogelijk te maken te gaan smullen. Beneden rechts op de foto is een steenblok te zien

Kleine gehuchten verstrooid over de heuvels

Een klein koninkrijkje

Steil genoeg?

Zulk een rust is vandaag de dag een waar gemis

Heimiswil is de (Heimatort) basisplaats van mijn vrouw, en omdat ik als buitenlander ook een thuisplaats nodig had, toen ik Zwitser werd, heb ik mezelf in Heimiswil "ingekocht", zodat het nu ook mijn thuisbasis is. (Heimatort erft je van je vader en die erfde het van zijn vader enz. enz. en dat gaat vele generaties terug. Als iemand op kosten van de gemeenschap kwam te leven kon een gemeente die persoon naar zijn Heimatort sturen voor onderhoud. Dat is in de laatste jaren veranderd omdat zo'n kleine dorpsgemeenschap dat niet meer kon betalen want na enkele generaties (vooral bij vruchtbare geslachten) kan zo'n gehucht meer mensen met dezelfde "Heimatort" hebben als een grote stad.
Jammer dat "der Leuen" dinsdags gesloten is, ik zou daar graag een kop koffie gedronken hebben. In plaats daarvan bezoek het kerkhof om te kijken welke familienamen hier het meest voorkomen. (Het is leuk te zien waar de verschillende familienamen vandaan komen en dat kan je goed zien op de begraafplaatsen vooral op de oude grafstenen. Zo kan ik zien waar een Zwitser met een typische Zwitserse naam met grote zekerheid oorspronkelijk vandaan komt en dat geld ook voor het franse en italiaanse gedeelte van Zwitserland)
In de loop van de middag kom ik op de camping van Burgdorf aan. Als mijn tent staat ga ik even kijken naar de veranderingen. In 49 jaar kan dat veel zijn, toen had ik hier mijn eerste baan.

Deze ronde dakspanten zijn typisch voor kanton Bern

Mijn Heimatort

Burgdorf heeft 3 rotspartijen langs de Emme, tussen de rotsen en de rivier ligt de camping

Dag 2: Burgdorf - Schüpfheim 80,65 km. Hoogte 1031 m.
Haltes: Burgdorf, Rüegsau-Schachen, Bigetal, Grosshöchstette, Oberdiessbach, Linden, Zilmatt, Schangnau, Schüpfheim.

Bij Rüegsau-Schachen ga ik het dal van de Bigle in

Van Zilmatt naar Siehen moet ik nog eens omhoog

niet alleen koeien in Zwitserland

De buitentent is aan de binnenkant erg nat. De zon schijnt al, maar jammer genoeg nog niet op mijn tent, zodat die niet kan drogen. Ik pak alles zo maar in en besluit dat dat dan maar bij de eerste picknick moet gebeuren.
In Rüegsau-Schachen buig ik rechtsaf naar het Bigedal. Via Konolfingen fiets ik tot Oberdiessbach zonder al te veel inspanning een keer omhoog, dan weer omlaag.
Dan linksaf naar Linden van 600 m. naar 915m.
Nu naar Zilmatt en dan weer omhoog naar Siehen/Schallenberg, op 1000 m..
Aan de rand van het bos stop ik voor een rustpauze met picknick.

Marbach = richting Entlebuch

Kerk in Röthenbach

Het ziet ernaar uit dat het niet droog blijft, maar geen druppeltje


Dicht bij Schangnau moet ik de Emme over. Een klein eindje verder stroomopwaarts is een plaats waar we vroeger met de kajak te water gingen.
Bij Wiggen kom ik aan de hoofdstraat die door het Entlebuch gaat. 10 km. verder in Schüpfheim is een camping met een goed restaurant. Hier moet ik de nacht doorbrengen want hier in de buurt is nergens anders een camping.


Dag 3: Schüpfheim - Bremgarten 80,29 km. Hoogte 151 m.
Haltes: Wolhusen, Emmenbrücke, Inwil, Sins, Bremgarten.

Entlebuch

De Kleine Emme stroomt om het klooster heen

Dit klooster wordt veel bezocht door St. Jacobspelgrims. Het ligt op de route van Einsiedeln - Bern.

Het zijn maar 80 km., maar met de sterke tegenwind is het zo inspannend dat het net lijkt of ik een berg op moet. Een geluk bij dit ongeluk is, dat de zon weer lekker schijnt, de verkeersdrukte binnen de perken blijft en ik de laatste 40 km. bijna helemaal op fietspaden kan rijden.

Weer terug in het Reussdal

Home