Een "drie-dagen-tocht" door het Emmental. 6-7-8 mei '08
|
De richting van route is tegen de wijzers van de klok in. |
De eerste moreneheuvel. Van het Bünzdal in het Seedal, hier bij Mosen |
Dag 1: Bremgarten - Burgdorf 99.47 km Hoogte 994 m.
Haltes: Bremgarten, Meisterschwanden, Beromünster, Sursee, Huttwil, Affoltern,
Heimiswil, Burgdorf.
Sursee aan de Sempachersee |
Ede eerste pauze in Ettiswil |
Vlak na Huttwil begint het Emmental |
De weersverwachting voor de komende dagen is veelbelovend, dus perfect voor een voorjaarstour.
Om 8 uur start ik in Bremgarten richting Hallwilersee. Als ik naar Beromünster rijd, is het uitzicht zo mooi
dat ik afstap om van de bloeiende weiden en het blauwe water te genieten
Een paar herinneringsfoto's zijn snel gemaakt.
Na een paar haarspeldbochten en een hoogteverschil van 200 m. ben ik boven in Schwarzenbach. Vanaf hier gaat het
op en neer, met telkens een hoogteverschil van hoogstens 50 m. , naar Sursee aan de Sempachersee.
Een leuk stadje, waar al + 1000 jaar een stenen kerk staat. Het centrum maakt een middeleeuwse indruk en was in
die tijd een belangrijke plaats op de handelsroute over de Gotthard.
Ofschoon de terrasjes uitnodigend zijn, vind ik het nog te vroeg voor een pauze, dus rijd ik verder. Ik kom langs
Mauensee en Kottwil. In Ettiswil vind ik naast de kerk een rustig plekje voor een tussenstop.
Tussen Huttwil en Sumiswald begint het heuvelachtige Emmental |
Ik rijd langs het beekje Luthern en bereik bij Huttwil het kanton (de provincie) Bern.
(Een Kanton is een staat voor zichzelf met eigen wetten, dus een beetje onafhankelijker als een provincie in Nederland.
(Daarom ook voor elk kanton, eigen nummerborden aan de Autos)
In Affoltern in het Emmental vul ik mijn waterfles helemaal. Want nu wordt het steil, de zon staat hoog en ik moet
rekenen op een behoorlijk vochtverlies.
Als ik op de Lueg aankom, en om me heenkijk, kan ik me heel goed indenken hoe Jeremias Gotthelf (dominee van Lützelflüh.1797 - 1854)
ertoe kwam, om deze omgeving en de bewoners ervan, in zijn boeken te beschrijven. Eigenaren van deze boerenhoven
moeten zich als ware koningen hebben gevoeld. Er zijn hier geen echte dorpjes, maar de hooguit 3 tot 5 gebouwen
bij elkaar vormen een kleine gemeenschap op zich. Tussen deze gehuchten door is het nog maar een paar kilometer
tot Heimiswil.
Klim naar Lueg |
"Spicher" op de Lueg. Spicher is een opslaagplaats voor levensmiddelen. Daarom staat zo'n Spicher altijd op steenblokken, om het voor muizen onmogelijk te maken te gaan smullen. Beneden rechts op de foto is een steenblok te zien |
Kleine gehuchten verstrooid over de heuvels |
Een klein koninkrijkje |
Steil genoeg? |
Zulk een rust is vandaag de dag een waar gemis |
Heimiswil is de (Heimatort) basisplaats van mijn vrouw, en omdat ik als buitenlander ook
een thuisplaats nodig had, toen ik Zwitser werd, heb ik mezelf in Heimiswil "ingekocht", zodat het nu
ook mijn thuisbasis is. (Heimatort erft je van je vader en die erfde het van zijn vader enz. enz. en dat gaat vele
generaties terug. Als iemand op kosten van de gemeenschap kwam te leven kon een gemeente die persoon naar zijn
Heimatort sturen voor onderhoud. Dat is in de laatste jaren veranderd omdat zo'n kleine dorpsgemeenschap dat niet
meer kon betalen want na enkele generaties (vooral bij vruchtbare geslachten) kan zo'n gehucht meer mensen met
dezelfde "Heimatort" hebben als een grote stad.
Jammer dat "der Leuen" dinsdags gesloten is, ik zou daar graag een kop koffie gedronken hebben. In plaats
daarvan bezoek het kerkhof om te kijken welke familienamen hier het meest voorkomen. (Het is leuk te zien waar
de verschillende familienamen vandaan komen en dat kan je goed zien op de begraafplaatsen vooral op de oude grafstenen.
Zo kan ik zien waar een Zwitser met een typische Zwitserse naam met grote zekerheid oorspronkelijk vandaan komt
en dat geld ook voor het franse en italiaanse gedeelte van Zwitserland)
In de loop van de middag kom ik op de camping van Burgdorf aan. Als mijn tent staat ga ik even kijken naar de veranderingen.
In 49 jaar kan dat veel zijn, toen had ik hier mijn eerste baan.
Deze ronde dakspanten zijn typisch voor kanton Bern |
Mijn Heimatort |
Burgdorf heeft 3 rotspartijen langs de Emme, tussen de rotsen en de rivier ligt de camping |
Dag 2: Burgdorf - Schüpfheim 80,65 km. Hoogte 1031 m.
Haltes: Burgdorf, Rüegsau-Schachen, Bigetal, Grosshöchstette, Oberdiessbach, Linden, Zilmatt, Schangnau,
Schüpfheim.
Bij Rüegsau-Schachen ga ik het dal van de Bigle in |
Van Zilmatt naar Siehen moet ik nog eens omhoog |
niet alleen koeien in Zwitserland |
De buitentent is aan de binnenkant erg nat. De zon schijnt al, maar jammer genoeg nog niet
op mijn tent, zodat die niet kan drogen. Ik pak alles zo maar in en besluit dat dat dan maar bij de eerste picknick
moet gebeuren.
In Rüegsau-Schachen buig ik rechtsaf naar het Bigedal. Via Konolfingen fiets ik tot Oberdiessbach zonder al
te veel inspanning een keer omhoog, dan weer omlaag.
Dan linksaf naar Linden van 600 m. naar 915m.
Nu naar Zilmatt en dan weer omhoog naar Siehen/Schallenberg, op 1000 m..
Aan de rand van het bos stop ik voor een rustpauze met picknick.
Marbach = richting Entlebuch |
Kerk in Röthenbach |
Het ziet ernaar uit dat het niet droog blijft, maar geen druppeltje |
Dicht bij Schangnau moet ik de Emme over. Een klein eindje verder stroomopwaarts is
een plaats waar we vroeger met de kajak te water gingen.
Bij Wiggen kom ik aan de hoofdstraat die door het Entlebuch gaat. 10 km. verder in Schüpfheim is een camping
met een goed restaurant. Hier moet ik de nacht doorbrengen want hier in de buurt is nergens anders een camping.
Dag 3: Schüpfheim - Bremgarten 80,29 km. Hoogte 151 m.
Haltes: Wolhusen, Emmenbrücke, Inwil, Sins, Bremgarten.
Entlebuch |
De Kleine Emme stroomt om het klooster heen |
Dit klooster wordt veel bezocht door St. Jacobspelgrims. Het ligt op de route van Einsiedeln - Bern. |
Het zijn maar 80 km., maar met de sterke tegenwind is het zo inspannend dat het net lijkt of ik een berg op moet. Een geluk bij dit ongeluk is, dat de zon weer lekker schijnt, de verkeersdrukte binnen de perken blijft en ik de laatste 40 km. bijna helemaal op fietspaden kan rijden.
Weer terug in het Reussdal |