Home. nl.

De weersberichten voor de komende 4 dagen beloven veel zon en weinig regen. Een ideaal uitgangspunt om een trip te ondernemen. Dit jaar wil ik om de Napf heen. De Napf is een 1408 m hoge berg in het Napfgebergte in Zwitserland. De camping Mauensee heb ik gepland als beginpunt van deze reis.
Om 14.00 uur heb ik de tassen op mijn fiets en ben ik klaar om te vertrekken. Ik ben op weg naar Hallwilersee.

Als ik bij de Hallwilersee kom, ben ik aangenaam verrast over het heldere zicht op de Alpen. Ik rijd langs het meer tot Mosen. Hier begint een lichte stijging tot het 200 m. hoger gelegen Schwarzenbach. Na een paar kilometer kom ik in Beromünster en rijd langs het voormalige radiostation. Al vlug kan ik over de hele Sempachersee heen kijken. 150 meter verder naar beneden kom ik aan in het centrum van Sursee.
Ik heb de camping snel gevonden en na een kwartiertje staat de tent klaar en na een verfrissende douche, maak ik een wandeling naar het 500 m. verder gelegen meer. 'sAvonds rijd ik zonder bepakking naar het centrum van Sursee.

's Morgens is het nog fris, daarom blijf ik nog even lekker liggen. Om 9.00 uur ben ik klaar voor de start.
Op een klein eilandje midden in de Mauensee staat een kasteel, omringd door bloeiende appelbomen. Het is privébezit en alleen bereikbaar over een brug.
In Wilisau geniet ik van een ontbijt. Zo kan ik aan de etappe voor vandaag beginnen. Ik heb een thermoskan kokend water bij me, zodat ik straks stop kan maken voor een kop koffie.

Ik ga richting Hergiswil bij Willisau.
Daarna rijd ik over een kleine bergkam het Lutherndal (Chruzstigen 800m.) in. (De bron van de Luthern ligt ten noorden van de Napf). Het dorpje heeft een mooie kerk en machtige herberg de Kroon.
De waardin wenst me een prettige reis. Ik moet van het weer genieten. Dat doe ik toch!!

Op een mooi uitzichtpunt neem ik een paar foto's. Een boer komt voorbij. Hij heeft zijn handen vol met lege bierblikjes. Elke dag haalt hij ze uit het gras, want als dat hoog is ziet hij ze niet bij het maaien. Als ze versnipperd door het voer van zijn koeien komt, is het leed niet te overzien. Als fietser ze je vaak blikjes en plastic afval langs de kant van de weg liggen. Ik erger me er vaak aan en begrijp die onnadenkende verkeersdeelnemers niet.
Tussen Hofstatt en Eriswil kom ik over een heuvelrug met de komische naam Dürschwäldiwald.

Tijdens mijn rustpauze in Eriswil zit ik met een gepensioneerde boer te kletsen over god en de wereld. Ik moet goed opletten, want vorige week is hier een wielrijder door een auto aangereden. De traumahelikopter is eraan te pas moeten komen.
Na Eriswil volgt een 3 km. lange stijging naar Fritzenfluh. Ik hoef niet helemaal naar boven, want er is een tunnel. Ik kan nu 4 kilometer afdalen tot Wasen in Emmental. Ik verbaas me dat er een kruis op de kerktoren staat. De mensen in Emmental zijn overwegend evangelisch. Protestante kerken hebben meestal een haan op de spits, katholieken een kruis!
Nu volgt een afstand van 6 km. met een stijgingspercentage van 12% omhoog naar de Lüderenalp.
Ik heb wel elektrische ondersteuning, maar dat betekent niet dat ik in de hoogste stand omhoog kan. Als ik dat zou doen, zou ik niet ver komen en zou ik de rest helemaal op eigen kracht verder moeten doen. Alleen mijn bepakking weegt al 45 kilo.
Tot Langnau kan ik afdalen. Het is zaterdag en ik moet nog inkopen doen voor morgen. Daarna rijd ik verder door het Gohltal naar de camping Mettlen.

Het dal is tamelijk smal, toch heeft de zon ervoor gezorgd dat mijn tent al droog is als ik wakker word. Na 5 km. ben ik op de hoofdweg door het Entlebuch. Er is een kortere weg naar de Napf, zodat ik niet lang op deze weg blijf. Ik rijd via Trub en Fankhaus richting Mettlenalp, daarna een voettocht naar de top.

Op het terras van restaurant Mettlenalp op 1060 m. geniet ik van een kop koffie, ook trek ik andere kleren aan.
De top van de Napf is op een hoogte van 1400m. een hoogteverschil van 340m. de weg ernaar toe is héél, héél steil. De schaduw van het bos bespaart me veel zweetdruppels. Het hoogteverschil tussen de natuurlijke niveaus is behoorlijk, een bord geeft aan dat je een uur nodig hebt om de top te bereiken. Rechts is er zelfs een onverharde weg voor bikers.
Ik doe er 50 minuten over.

Er gaat geen trein of kabelbaan naar boven. Ik ben verbaasd dat er al zo veel mensen boven zijn. Er zijn zelfs een paar bikers. Hoewel het niet helemaal helder is, is het uitzicht adembenemend.
Na een paar foto's begin ik aan de afdaling, daar doe ik 40 minuten over.
Als ik weer over de hoofdweg ben, kom ik langs de Kambly gebakfabriek. Dat is voor de meeste Zwitsers een begrip. Er is een winkel en een restaurant bij, die ook op zondag open zijn. Daar maak ik dankbaar gebruik van.

Bij Escholsmatt is een waterscheiding. De Ilfis stroomt naar het westen en komt na Langnau in de Grote Emme, de Kleine Emme stroomt naar het oosten. Tot Wolhusen gaat het lekker omlaag.
In Wolhusen ga ik rechtsaf richting Wiilisau. Ik moet over een hoofdweg en ik maak me zorgen over het verkeer. Dat blijkt echter niet nodig, want er is een mooi fietspad dat bijna ononderbroken naar Willsau gaat.

Tussen 17.00 en 18.00 uur staat mjn tent al op camping Sursee.

Sursee - Bremgarten
Dag 4--9 mei 2016
Km: 40.65 km
Rijtijd: 2.14 uur
Hoogte: 485 meter

Nu ben ik om de Napf heen en ik ben blij dat het zo goed is gegaan. Vanaf de camping Sursee kan ik tevreden op weg naar huis.
Eerst ga ik in Sursee ontbijten, daarna ga ik over de weg die ik drie dagen geleden heb gereden in tegengestelde richting op huis aan. Tegen de middag ben ik weer in Bremgarten.