Home. nl

Dag 1, maandag 30-5-2011
Bremgarten - Göschenen
Aantal kilometers: 106,28
Hoogte in m. --------1226

Om 8.00 uur rijd ik van huis weg richting Zug. Dit is een 30 km.lange weg, bekend terrein, ik fiets hier vaak om te trainen. Vanmorgen heb ik een thermoskan gevuld met kokend water, zodat ik onderweg koffie of soep kan maken. Ik drink de eerste koffie (uit een zakje) aan de oever van het meer van het Zugermeer.
Op de weg langs het Zugermeer geniet ik van een wolkenloze hemel en een heerlijk zonnetje.
Tussen het Zugermeer en het Lauerzermeer moet ik een heuvel van ca.150m. over;
De aardverschuiving van Goldau genaamd.
In september 1806 was er een aardbeving in dit gebied waardoor een gedeelte van de grond het Lauerzermeer in schoof, het meer is nu een heel stuk kleiner is geworden. De Axenstraße (straat langs het Urnermeer) is een droom voor elke fietser. Een apart fietspad maakt het nu mogelijk om de route zonder enig gevaar af te leggen.
Eigenlijk was ik van plan om op de camping van Altdorf te overnachten, maar het is net middag en ik wil nog een stukje verder rijden. Terwijl mijn accu opgeladen wordt bij de plaatselijke fietsenmaker, bekijk ik de stad.
Om 18.00 uur ben ik in Göschenen en daar houd ik het voor vandaag voor gezien.

Dag 2, dinsdag 31-5-2011
Göschenen -Savogin
Kilometers: 129,24 totaal: 235,52
Hoogte in m. -2052 totaal: --2178

Het is maar 5 kilometer naar de Duivelsbrug. Ik zet mijn fiets neer en loop naar het monument van de Russische generaal Suworow. Hij vocht in deze kloof tegen de Fransen. Ik maak een paar foto's en daarna fiets ik naar het slechts 1 km. verder gelegen Andermatt, waar ik ontbijt.
Een stel fietsers uit Italië komt naar mijn tafeltje en zij vertellen dat zij met de trein naar Oberalppass gaan om van daaruit langs de Rijn naar Basel te fietsen. Vorig jaar zijn ze van Basel naar de Noordzee gereden. Zo sluiten ze de Rijnreis af.
Mijn accu is voldoende geladen om met de fiets (level 1 = 35% ondersteuning) op Oberalppas te komen.
Nu is het alleen nog naar beneden en in Bonaduz is de accu weer voor de helft vol. Hiermee kom ik wel naar Savogin. In Ilanz rijd ik op de rechteroever van de Rijn via Versam. Hier in het Rijndal is het nog mooi en rustig. Van Thusis naar Savogin moet ik de straat met al het gemotoriseerde verkeer delen, het is niet het leukste deel van de route. Tot overmaat van ramp begint het ook nog te regenen.
Als ik op de camping aankom is het gelukkig weer droog zodat ik de tent rustig op kan zetten. Er is een droogruimte waar ik alle natte spullen, de was inbegrepen, kan drogen.
Op het nieuws hoor ik dat het hoog in de bergen sneeuwt. Dat is géén goed teken.

Dag 3, woensdag 1-6-2011
Gedwongen rustdag in Savogin wegens sneeuw op de Julierpas. Ik verveel me echter geen momemt, de dag is zo voorbij.

Dag 4, donderdag 2-6-2011
Savogin - Zernez
Kilometers: 75,28 totaal: 310,8
Hoogte in m. 1192 totaal: -3370

De tent is lekker droog. Het heeft de hele nacht niet geregend..
Met een volle accu heb ik een klim van 1000m. over 26 km. voor de boeg, de Julierpas.
Als ik langs het Marmorera stuwmeer rijd, staan er nog overal bomen, maar na mijn koffiepauze in Bivio krijgt het landschap een heel ander karakter. (ik drink hier ook een halve liter water met 300 mg magnesium tegen de eventuele kramp)

Op pashoogte is het 10º C en af en toe komt het zonnetje even tevoorschijn. Daar ben ik blij om, want ik rij niet graag naar beneden als de straat nat is.Het uitzicht op de Silvaplaner en Champferer See is schitterend. Tijdens de middagpauze in St. Moritz geniet ik van het zonnetje op een bankje aan het water. Het is nog 30 km. tot Zernez, mijn doel voor vandaag. Elke keer als ik door het relatief brede Engadinerdal rijd, geniet ik weer van de omgeving

Dag 5, vrijdag 3-6-2011
Zernez - St. Maria (in het Münsterdal)
Kilometers: 40,56 totaal: 351,36
Hoogte in m. -960 totaal: --4330

Het is een prima temperatuur om te klimmen, de lucht is bewolkt maar het regent niet. Vandaag staan er 2 minder hoge passen op het programma; Ova Spin en de Ofenpass (2149m.). Dat is ideaal voor mijn pedelec van BioX. Als ik na de eerste pas weer omlaag rijd, wordt de accu weer gedeeltelijk opgeladen, zodat ik de tweede pas gemakkelijk weer omhoog kom. Het is nog geen hoogseizoen, daarom is het nog niet druk op de weg.
In Ova Spin rust ik op een bankje uit met een lekkere kop koffie.
Een paar wielrenners pauzeren hier ook even om daarna met een reuzenvaart richting Punt da Dossa naar beneden te suizen. Het zijn waarschijnlijk clubgenoten, want ze dragen allemaal dezelfde kleding. Doordat er in het verleden zoveel ongelukken zijn gebeurd in de tunnel naar Italië (Livigno), moeten fietsers er tegenwoordig met een shuttle-bus door.
Ik rijd verder via de Ofenpass naar St. Maria, waar de camping vlak na de eerste bocht in de Umbrailpasstraat ligt. Ik zet mijn tent dicht bij een elekto-laadpunt, zodat ik de accu's (voor fiets, telefoon en radio) in de tent kan opladen.

Dag 6, zaterdag 4-6-2011
St. Maria - Goldrain (Vinschgau)
Kilometers: 63,64 totaal: -415
Hoogte in m.1382 totaal: 5712

Ik moet meteen al flink in de pedalen. De eerste 6 kilometer fiets ik door een dennenbos over een weg met veel haarspeldbochten, na 6 km. is de weg een kilometer lang niet geasfalteerd, doch goed berijdbaar. Er ligt geen los grind, maar een soort klei/leemlaag.
Het duurt niet lang en ik rijd boven de boomgrens, hier en daar zie ik nog resten sneeuw liggen.
Ik had gedacht boven aan de Umbrailpas mijn accu weer op te laden, maar zowel het tolhuis als het restaurant zijn gesloten. (de Umbrailpas is de grens met Italie) Nu moet ik maar zien of de accu nog genoeg energie heeft om mij met ondersteuning naar het Stilfser Joch te brengen.
Het Stilfser Joch is met zijn 2757m. de één na hoogste pas van de Alpen. Alleen de Col de l'Iseran (2762m.) aan de Italiaans-Franse grens is nog 5m. hoger. Boven is het een wirwar van mensen, er zijn beslist meer dan honderd motorrijders. Skiërs van de hoger gelegen pistes moeten hier hun ski's uitdoen, want verder naar beneden ligt geen sneeuw meer.

Het weer is heel onbestendig, het druppelt af en toe, dan weer schijnt het zonnetje. Steeds weer wordt het uitzicht op de omliggende bergen belemmerd door laaghangende wolken.
Ik trek iets warms aan, want nu volgt de afdaling van 2750 m. naar het dal van de Adige (Vinschgau) op 887 m.
Met de moter kan ik mijn snelheid regelen en de accu wordt tegelijkertijd weer opgeladen. Om niet te hard de bocht in te gaan, moet ik natuurlijk wel bijremmen.
In het dal doe ik inkopen voor morgen, Zondag. Om 16.00 uur rijd ik toevallig langs de camping Cevedale in Goldrain. Hier zet ik mijn tent op en 's avonds wandel ik door het mooie dorp.

Dag 7, zondag 5-6-2011
Goldrain - Bolzano
Kilometers: 73,67 totaal: 488,67
Hoogte in m. 106 totaal: --5818

De etappe van vandaag is heel eenvoudig, dus ik doe het rustig aan. Ik rijd langs de rivier Adige die via Merano en Bolzano naar de Adriatische Zee stroomt. Bijna overal kan ik ontspannen op fietspaden rijden. In Merano lunch ik en terwijl ik het zuidelijke karakter van de stad bekijk, ontmoet ik een man die met zijn dochter een dagtocht maakt. In een interessant gesprek legt hij mij uit hoe in Zuid-Tirol de taalkwestie is opgelost, nadat het Oostenrijkse deel als "oorlogsbuit" in 1918 aan Italië werd toebedeeld.
De bevolking wilde haar eigen taal veilig stellen. De jeugd kan nu kiezen of ze naar een Duitse of een Italiaanse school willen. Als ze later een openbare functie krijgen, moeten ze beide talen vloeiend beheersen en daarvoor een examen afleggen.

Om een goed beeld van Bolzano te krijgen, rijd ik er zigzagsgewijs doorheen.
Op de camping is een echtpaar uit Berlijn. Ze zijn onderweg naar Venetië. 's Avonds zitten we in een prieeltje en hebben elkaar veel ervaringen uit te wisselen en weetjes te vertellen.

Dag 8, maandag 6-6-2011
Bolzano -Wolkenstein (Selva di Val Gardena)
Kilometers: 56,63 totaal: 545,30
Hoogte in m. 1467 totaal: --7285

Nu ik toch in de buurt ben, haal ik voordat ik uit Bolzano vertrek, een paar brochures bij het klooster Muri-Gries. Dicht bij mijn woonplaats in Zwitserland staan de kloosters Hermetswil en Muri. Deze 3 kloosters staan in dichte relatie. In het jaar 1841 heeft de regering van kanton Aargau (Zwitserland) alle 8 kloosters in het kanton opgeheven. Monniken verhuisden van Zwitserland naar Bolzano, en ook nu nog wonen er Zwitserse monniken in Muri-Gries.
Langs de 30 km.lange weg naar de Brenner, met een mooi fietspad, verloopt de rivier de Eisack (Isarco) . Na een korte tunnel in Waidbruck begint het Grödnerdal (Val Gardena). Nu moet ik wel wat meer ondersteuning van de accu hebben, want over de volgende 9 km. is het stijgingspercentage 14%, daarna wordt het weer vlakker.
De weg door de dorpen St. Ulrich en Christina naar Wolkenstein klimt iets minder, het hoogteverschil is nog eens 300 meter. In totaal 900 m. verschil over 15 km.

Als ik bijna in Wolkenstein ben, begint het te regenen, en niet zo'n klein beetje ook. Voor vannacht reserveer ik daarom voor €35,- een kamer in Garni Etruska.
Gelukkig duurt het niet lang voordat het weer droog is. En al vlug heb ik een schitterend uitzicht op de Sella Gruppe, de voorlopers van de Dolomieten.
Hier in het Grödnerdal spreekt men Ladino, geen Italiaans maar meer retro-romaans, het klinkt zoals bij ons in Graubunden.
De meeste verkeersbordjes zijn drietalig.

Dag 9, dinsdag 7-6-2011
Wolkenstein -Cortina d'Ampezzo
Kilometers: 60,10 totaal: 605,40
Hoogte in m. 1361 totaal: --8646

Bed&breakfast heeft een voordeel. Je kunt meteen na het ontbijt vertrekken zonder in te hoeven pakken.
Voordat alle spullen 's morgens op de juiste plek zitten, is er vlug een uur verstreken.
In Wolkenstein (1567m.) is de stijging naar de Grödner Joch (2121m.) eigenlijk al begonnen. Ik ben nu midden in de Dolomieten, en het verschil met onze Alpen is goed te zien.
Waar de Alpen uit puur graniet gehouwen lijken, geven de kalksteenformaties van deze bergen het landschap een bizar uiterlijk.

De afdaling naar Corvara in Badia, is betoverend. Het landschap, de straten en het weer zijn ideale omstandigheden om te fietsen. In Corvara, waar ik tegen de middag aankom, is het tijd voor een lekkere kop soep en andere lekkertjes, die uit mijn tas vandaan komen. Door het vele zweten heb ik behoefte aan iets zouts.
Nu nog 5 kilometer door het dal naar het noorden tot Stern (la Villa 1433m.). Als ik nog verder het dal door zou rijden, zou ik bij Bruneck in het Pusterdal uitkomen. Ik ga echter in zuidoostelijke richting naar de Valparolapas (2192m.). Ik verlaat het Zuidtiroolse land en kom in de provincie Belluno. Iets verderop bereik ik de Passo di Folzarego (2105m.)
Nu is het nog 10 kilometer bergafwaarts naar de camping Rochetta in Cortina d'Amprezzo.

Dag 10, woensdag 8-6-2011
Rustdag in Cortina d'Ampezzo

Het heeft de hele nacht geregend, het houdt om 10.00 uur pas op, daarom blijf ik nog een nacht hier.
Ik ga met een andere fietser, een Mexicaan die de langste tijd van zijn leven in Canada heeft gewoond, met de bus naar de stad. Ik heb tenslotte ook wat tijd nodig voor een sightseeing, internet, koffie met gebak en inkopen doen voor de volgende dagen. Als het 's middags weer gaat regenen, zit ik als enige klant in een restaurant. De weinige mensen die hier naar binnen komen gebruiken een koffie of een snelle expresso staand aan de bar. Zo worden, op zijn Italiaans, de meeste nieuwtjes uitgewisseld.

Dag 11, donderdag 9-6-2011
Cortina d'Ampezzo - Maria Luggau (Oostenrijk)
Kilometers: 85,99 totaal: 691,39
Hoogte in m.1352 totaal: --9998

Ik heb 2 mogelijkheden om in het Lesachdal in Oostenrijk te komen.
1. De meest eenvoudige, naar het noorden
2. of over de Tre Crocipas.
Omdat de laatste ook de mooiste schijnt te zijn, kies ik de laatste. Zo kom ik langs de drie pieken (Tre Cime). Het hoogteverschil van 1200 naar 1800m. is niet erg inspannend. Het is een mooie, rustige route, ik heb geen één auto gezien. Als ik op het hoogste punt een paar foto's maak, zie ik plotseling de Mexicaan (woonachtig in Vancouver) de berg opkomen.
Samen rijden we verder naar beneden en komen langs Lago di Misurina. Van hieruit zou je een schitterend uitzicht op de Drie Pieken moeten hebben, maar de hele bergketen is in een mistig wolkendek verstopt.
Als alternatief koop ik een ansichtkaart. Nu weet ik wat ik mis.
Nog 8 km. rijden we samen op, totdat onze wegen zich bij Schluderbach scheiden. Hij rijdt naar het westen en ik rijd richting Oostenrijk.

Van Toblach tot aan de splitsing in het Lesachdal (20 km.) ligt een mooi geasfalteerd fietspad langs de jonge rivier, de Drava, die ontspringt in het Sexental.
Ik pauzeer in Innichen en verbaas me over de drie grote kerken, dichtbij elkaar in zo'n klein dorpje. Later kom ik te weten dat een kerk oorspronkelijk bestaat uit 3 aaneen gebouwde kapelletjes. De tweede in romaanse stijl uit de 12e eeuw is heel imponerend. De derde is een Franciscanenkerk in barokstijl.
3 km. na Sillian laat ik de Drava, die ik later in Slovenië weer zal zien, achter me. Na eerst nog 300 m. te klimmen, kan ik het Lesachdal inrijden. Op naar de camping in Maria-Luggau. Daar vind ik een restaurant met een paar terrasvormige plateaus, waar tenten of camper kunnen staan.
Als ik 's avonds ga eten, vragen een paar Hollanders of ik bij hen aan tafel kom zitten. Zij komen uit de bloemenhoofdstad, Aalsmeer. We hebben elkaar het een en ander te vertellen.

Dag 12, vrijdag 10-6-2011
Maria Luggau - Lago di Cavazzo
Kilometers: 88,19 totaal: 779,58
Hoogte in m.1015 totaal: -11013

De omringende bergen liggen deels verborgen in laaghangende bewolking. Als de zon zich eenmaal laat zien zijn de straten meteen droog. Het is 26 kilometer door het dal naar de splitsing, waar ik kan afbuigen naar de Plöckenpass. In de omgeving van St. Jacob zie ik de 12 staties van de kruisweg. Een vrouw vertelt me dat 's zomers elke zondag vanuit de kerk de kruisweg gelopen wordt. Het is dus geen toeristische attractie, maar een oeroude traditie.

Voordat ik aan de Plöckepass begin, doe ik inkopen in Kötschach en trakteer mezelf op een koffie met gebak.
Ondertussen maak ik wat notities van de vorige dag, er komen elke dag zoveel indrukken op je af, als je dan geen notities maakt, vergeet je weer veel. Ook beschrijf ik de foto's.
Het was gisteren zo gezellig dat ik er niet meer aan toe gekomen ben.
Het hoogteverschil naar de Plöckenpas is maar 650 m. over 13 km. het maximale stijgingspercentage is 9%. De pas ligt op de grens naar Italië.

Aan de andere kant ziet het er heel anders uit. Steile wanden, tientallen krappe haarspeldbochten, veel tunnels en galerijen.
Na 50 km. ben ik in Tolmezzo, dat is de laatste grote plaats voordat ik in Slovenië kom.
Op de camping in Lago di Cavazzo zie ik Michael uit Frankrijk. In Cortina d'Ampezzo stonden onze tenten naast elkaar. Wat is de wereld toch klein.

Dag 13, zaterdag 11-6-2011
Lago di Cavazzo - Tolmin (Slovenië)
Kilometers: 88,20 totaal: 867,78
Hoogte in m.1317 totaal: -12330

Ik neem afscheid van Michael. Omdat het regende kan ik pas om 10.15 uur vertrekken. Langs het meer rijd ik terug naar de hoofdweg die naar Tarvisio loopt.
Om in de Valle di Résia te komen, moet ik de brede Tagliamento over, en een paar kilometer verder nog eens.
De straat loopt langs een beekje en klimt gestaag omhoog (6-7%) naar Lischiazze.
Ik stop een poosje aan de rand van een bos: ….. water met magnesium, een kop soep, een cappuccino met wat zoetigheid.
Als ik verder rijd, staat er een "waarschuwing" langs de weg. 12% . over smalle weggetjes met veel scherpe bochten gaat het omhoog.
Als ik merk dat het steeds steiler omhoog gaat, stel ik mijn computer zo in dat die het percentage aangeeft. De 4 kilometer die mij nog van het hoogste punt scheiden, zijn tussen de 14 en 18%. Ik moet meer ondersteuning hebben. Hopelijk zit er genoeg energie in de accu om mij (60kg.), mijn fiets (25 kg.) met bepakking (25kg.) naar de top te brengen.

Boven aangekomen, moet ik even uitrusten. Ik trek andere kleren aan en drink veel. Jammer genoeg zijn er in de dorpjes geen bronnen, zoals bij ons, zodat ik de watervoorraad weer kan aanvullen.
Het bord op de top geeft 1086m. aan. 17 km geleden was ik op 300 m. de laatste 4 km. waren wel de zwaarste die ik ooit gereden heb.
Nu gaat het bergafwaarts tot Slovenië. Bij de grens gaat het gelijk weer omhoog en doordat ik iets te snel schakel, vliegt de ketting eraf. No big deal… maar net op dat moment begint het te storten alsof de hemel alles in een keer kwijt wil.
Welkom in Slovenië!!
Vlug mijn poncho aan en even wachten tot het ergste voorbij is.
7 kilometer naar beneden en ik ben in de vallei van de Soca, een kristalheldere rivier die geliefd is bij kajakkers.
De camping in Tolmin is nog gesloten, maar ik hoor harde muziek. Ook zie ik een podium en een dansvloer. Daar moet toch iets te doen zijn. Ik vraag het maar eens na.
Oh, de tent neerzetten en douchen!! Geen probleem.
Als ik onder de douche vandaan kom, kan ik nog net mijn spullen in een hoek neerzetten. De polonaise begint en ik kom er niet onderuit om mee te hossen.
Als ik later mijn tent opzet, brengt de kok mij 5 worstjes met saus, brood en wat groente.
Wat een gastvrijheid.
Om 23.30 uur was de muziek afgelopen, en 30 minuten later was het stil.

Dag 14, zondag 12-6-2011
Tolmin - Smlednik (Ljubljana)
Kilometers: 100,97 totaal: 968,75
Hoogte in m.--843 totaal: -13173

Ik neem afscheid van de beheerder die al vroeg aan het poetsen is. Na een paar kilometer, bij Baca pri Modreju sta ik voor de spoorlijn, Trieste - Villach, deels enkelspoor. Ik rijd tot Podbrdo langs de rivier, de Baca.
Daar gaat de trein door een tunnel. Ik besluit dat stuk ook met de trein te gaan. Anders moet ik een omweg van 31 km. maken met daarin een pas van 600 m. hoogte.
Hij rijdt 3 x per dag, maar of dat 's zondags ook zo is?
"Ja, over 7 minuten moet hij hier zijn, over geluk gesproken! Een kaartje kan ik in de trein wel kopen". Een lieveheersbeestje zat vanochtend op mijn stuurtas en is een poosje met me meegereden.

10 km. verder stap ik uit in Bohinjska Bistrica en ben in het watergebied van de Sava. De rest van de dag en morgenochtend zal ik langs deze rivier verder moeten.
In de vakantieplaats Bled gebruik ik de lunch. Een Zwitsers paar ziet op mijn spatbord het TCS teken (nl=ANWB) en spreekt mij in Zwitsers dialekt aan. De vrouw maakt van mij een foto met het meer en het kasteel op de achtergrond.
De verdere tocht naar Ljubljana gaat vlot en als ik dicht bij de stad ben, zie ik een bordje van een camping. Ik rijd erheen en zet mijn tent in Smlednik op.

Dag 15, tweede Pinksterdag 13-6-2011
Smlednik - Prebold
Kilometers: 102,06 totaal: 1070,81
Hoogte in m. --654 totaal: --13827

Toch zijn het nog 20 km. tot in het centrum van Ljubljana. Ik bekijk de binnenstad, maak een paar mooie foto's. Tweede Pinksterdag is hier een gewone werkdag.
De winkels zijn open, ik koop wat levensmiddelen, fruit en drinken voor vandaag.
Dwars door de stad loopt de rivier, de Ljubljanica, die ten oosten van de hoofdstad uitmondt in de Sava. De volgende 50 km. volg ik deze rivier, dus hoef ik voorlopig niet meer op de kaart te kijken.
Na Trbovlje moet ik ca. 400 m. over een rustige weg met veel bochten omhoog naar de Podmeja-pas die op 724 m. ligt. Dan de laatste 6 km. weer omlaag naar Prebold.
De camping is gesloten, maar er is nog een soort privé-camping in het dorp, Camp Dolina. Daar zijn al twee mooi afgebakende plaatsen bezet door een Hollander en een Duitser. Alles is picobello schoon, er is zelfs een verwarmd zwembad, en er is een afdak voor mijn fiets met een elektriciteitsaansluiting. Wat heeft een kamperende fietser nog meer te wensen?

Dag 16, dinsdag 14-6-2011
Prebold - Brunn (Oostenrijk)
Kilometers: 97,51 totaal: 1169,32
Hoogte in m. 830 totaal: --14657

Een droge tent inpakken! Dat is al lang niet meer gebeurd. Een luxe overnachting voor €7,- in Slovenië heb ik nooit meer betaald dan €8,50/ nacht incl. stroom voor de accu.
Vandaag rijd ik het grootste deel over fietspaden. Er wordt hard gewerkt om de laatste stukjes ook klaar te krijgen.
In Dravograd stoot ik weer op de rivier de Drava, waar ik 5 dagen geleden in Italië/Oostenrijk langs reed. Hier is hij, zoals verwacht, wel iets breder.
Tot Radlje kan ik langs de Drava rijden, dan 500 m. omhoog naar de Radlpas, de grens met Oostenrijk. De straat is voor campers verboden, hoogstwaarschijnlijk omdat het verval naar Eibiswald 14% is. Ik heb niet gemerkt dat het zo steil was.
Eenmaal voorbij Eibiswald buig ik na 3 km. af op een smallere straat in richting Brunn/Pölfing.
Op de mooie camping, met veel speelgelegenheid voor kinderen, aan een meertje om te zwemmen, zet ik mijn tent weer op naast een paneel voor elektriciteit en water.

Dag 17, woensdag 15-6-2011
Brunn - Bruck a.d. Mur(Leoben)
Kilometers: 112,45 totaal: 1281,77
Hoogte in m. --549 totaal: --15206

Iets na 8.00 uur komt de beheerster langs om af te rekenen. Het is de goedkoopste overnachting tot nu toe; € 5,-
Ik vermijd de drukke wegen en rijd over landweggetjes naar Graz. Als ik uitreken hoeveel dagen ik nog onderweg ben naar Wenen, kan ik nu al een ticket kopen voor de treinreis terug naar huis. Ik boek een slaapplaats in de nachttrein, zodat ik fit in Zürich aankom, en de resterende 20 km. tot Bremgarten nog kan overbruggen.
Vandaag moet ik in ieder geval naar Frohnleiten. Zodra ik de stad uit ben, is er een mooi fietspad om op te rijden en hoef ik me niet druk te maken over het gemotoriseerde verkeer. De ene keer loopt de weg rechts van de Mur, dan weer links.
In de buurt van Frohnleiten moet een camping zijn, maar ik rijd er zo aan voorbij zonder hem op te merken.
Maar goed …. het is nog vroeg en het weer is prima, dus rijd ik door naar Bruck a.d. Mur, dat zijn maar 27 km.
De camping is hier, zoals wel meer in deze omgeving, op een klein grasveldje bij een restaurant, met een paar plaatsjes voor een enkele tent of camper

Dag 18, donderdag 16-6-2011
Bruck a.d. Mur - Mariazell (Erlaufsee)
Kilometers: 76,95 totaal: 1358,72
Hoogte in m.1031 totaal: --16237

De wolken hangen nog om de bergen heen, maar de straten zijn al droog. Kapfenberg is opvallend versierd. In het centrum staan kistjes met bloemen of ze hangen in manden aan de bruggen Ik ga hier in Kapfenberg linksaf richting Thörl.
Met een schitterend uitzicht op een brug geniet ik in Thörl van een tweede ontbijt, de volgende 12 km. rijd ik over een fietspad, dat de ene keer rechts, dan weer aan de linkerkant van de weg ligt. Soms ligt de weg een heel stuk van het fietspad vandaan.
De gestaag oplopende weg (4-6%) slingert naar Seewiesen, dan begint een kleine pas, de Seebergsattel (1254m.)
In Grassnitz zie ik aan de rand van het bos 5 reuzengrote schotels en een gebouwencomplex staan, het Oostenrijkse grondstation van radio en televisie, dient om te communiceren met de communicatie satelieten..
Als ik goed en wel aan de klim begonnen ben, wordt ik ingehaald door een camper met een Hollands kenteken. Boven op de pas staat de familie uit Aalsmeer ( Lesachsdal,7 dagen geleden ). Ze hadden me herkend en wilden me nog even gedag zeggen.

De afdaling van 400 m. is steil genoeg om de accu weer lekker op te laden. In het dorp Gusswerk ga ik wat eten. Het is 30º en in de verte hoor ik het vage gerommel van onweer.
Mariazell is een juweeltje. De stijl van de mooie bedevaartskerk (1157) is een mengeling van gotiek en barok, de kerk werd in 1908 verheven tot basiliek.
Ik koop een paar ansichtkaarten in een van de vele souvenirwinkels. De verkoopster zegt dat ik met een gerust geweten kan schrijven, dat de kaart uit het grootste bedevaartsoord van Oostenrijk komt. Er voeren inderdaad verschillende pelgrimswegen naar Mariazell.

Ik word aangesproken door een man in lederkleding (Motorfreak). Hij vraagd of ik vorig jaar in Corsica was. Ja, en zo langsaam komt bij mij de herinneringen als hij zegt waar we elkaar getroffen hebben. Wat een toeval!
Opeens begint het te storten; ik kan nog net op tijd een restaurant invluchten. Met een kop warme chocolademelk en een stuk koek, begin ik aan het schrijven van de kaarten.
De camping ligt aan de Erlaufsee, 4 km. ten noorden van Mariazell. Op een briefje is te lezen dat de beheerder er morgen vanaf 6.00 uur weer is.

Dag 19, vrijdag 17-6-2011
Mariazell - Marbach a.d. Donau
Kilometers: 88,43 totaal: 1447,15
Hoogte in m.-690 totaal: --16927

Als ik net 4 km. onderweg ben, moet ik mijn poncho tevoorschijn halen. Het blijft 4 uur aan een stuk stug doorregenen. Toch moet ik nog 3 kleine passen overbruggen voordat ik in de vlakkere omgeving bij Sankt Anton a.d. Jesnitz kom. Hier houdt het natuurpark Otscher-Tormäuer op.
In Scheibbs neem ik een pauze, de straten zijn weer droog en het lijkt erop dat de zomer weer terug is. Het volgende stuk naar de Donau, bij Ybbs is 20 km, ik kan het niet bepaald het mooiste stuk van de reis noemen. Er is bovendien veel verkeer.
Maar dan kom ik op het bekende Donaufietspad van Passau naar Wenen. Ik verheug me op de volgende 2 dagen, dan kan ik op een mooi geasfalteerd fietspad naar de hoofdstad van het land rijden.
Ik ben blij dat de zon weer ononderbroken schijnt, want alles wat ik vanmorgen nat in heb moeten pakken, wil ik laten drogen als mijn tent eenmaal staat.

Dag 20, zaterdag 18-6-2011
Marbach a.d. Donau - Zwentendorf
Kilometers: 83,90 totaal: 1531,05
Hoogte in m. --72 totaal: --16999

Vanaf het "hoogte in meters" van vandaag is goed te zien dat het land helemaal vlak is. Ik verlaat Marburg bij een bewolkte hemel en ik geloof de weersberichten wel, die melden dat het vanavond weer zal regenen.
Het is vandaag een heel andere dag als voorgaande dagen. Ofschoon het nog geen hoogseizoen is, zijn er al veel fietsers onderweg, soms hele clubs.
Ik rijd door schilderachtige plaatsjes en zie de burchten en kastelen op de omliggende heuvels. Aan de andere kant van de rivier rijd ik Stift(abdij) Melk voorbij. Ik heb er eens een toeristische rondtour gedaan, daarom rijd ik er nu aan voorbij

Iets voorbij Mautern/Krems ligt een benedictijnenklooster hoog op een berg, en in de sluis bij Altenwörth ligt een ellenlange rondvaartboot, zo kun je ook vakantie vieren.Tussen Passau en Wenen zal het in de tijdspanne van enkele dagen verschillende keren aanmeren om de passagiers de attracties te laten zien.
In Zwentendorf is een camping en omdat dikke wolken zich samenpakken, denk ik maar dat ik het voor gezien houd vandaag. Naar de volgende camping is nog 12 km. En …. er zijn wel meer voordelen om hier mijn tent op te zetten. Er is een restaurant, en in het dorp is een supermarkt.
Mijn tent staat, en als ik onder de douche vandaan kom, regent het al. Vlug nog wat spullen naar binnen halen voordat ze nat worden.

Dag 21, zondag 19-6-2011
Zwentendorf - Wenen (camping west)
Kilometers: 69,33 totaal: 1600,38
Hoogte in m. -485 totaal: --17484

Tegen alle verwachting in is de tent droog. De zon zal zo wel doorbreken. Om te vieren dat het zondag is, neem ik, in het 15 km. verder gelegen centrum van Tulln een koffie met een stuk taart. Ik ben niet de enige, er zijn al verschillende fietsers op het terras van de bakkerij te vinden.
Steeds aan de rechterkant van de Donau kom ik langs het stadje Klosterneuburg.
Een rivier stroomt langs een kerk die gerestaureerd wordt. Jonge kanovaarders hebben over de rivier met hangende palen een oefenplaats gebouwd, en ik kijk toe hoe ze tussen de hekken en om de rotsen varen. Jammer dat het verval niet iets groter is.
Er ligt een camping langs het fietspad, ik informeer me hier welke van de 3 campinplaatsen in de stad Wenen voor mij het gunstigste gelegen is..
Ik krijg de adressen. En mijn GPS moet me erheen voeren.
De topografie van de stad word echter niet aangegeven en het apparaat leidt mij om de stad heen, berg op, berg af door Grinzing, langs een bos. Dwars door de stad moet toch ook mogelijk zijn, maar of dat een mooiere weg zou zijn is nog maar de vraag. En bovendien is het niet moeilijk als je door een accu ondersteund wordt.

Dag 22 en 23, maandag 20 en dinsdag 21-6-2011
Sightseeing in Wenen met de fiets en lopend
Kilometers: 33,89 totaal: 1634,27
Hoogte in m. 143 totaal: --17627

Gewapend met een plattegrond (heb ik gekregen bij de receptie) rijd ik op de fiets naar het centrum.
Wenen heeft, net als veel grote steden, een groot probleem met het verkeersaanbod. Het is er moeilijk een parkeerplaats te vinden. Waarschijnlijk niet genoeg parkeergarages. Gelukkig hoef ik geen gaatje te zoeken. Het centrum is voetgangersgebied, dus ga ik te voet verder. Ik heb tenslotte 2 dagen de tijd.
Als eerste ga ik naar de Hofburg (ook wel Stallburg genoemd). Hier is de beroemde Spaanse rijschool gehuisvest. Verder langs de Stefansdom(afgebouwd in 1446-56, hersteld na WO II), dan naar het Prater, een park langs de Donau met diverse amusementsgelegenheden, waaronder een groot reuzenrad..
Met zoveel nieuwe indrukken vliegt de dag voorbij.

Dinsdag zorg ik dat alles in orde is voor de thuisreis. Vanavond om 22.26 uur vertrekt de trein naar Zürich.
's Middags ga ik naar Schönbrunn, het keizerlijk lustslot, met zijn gigantische voorplein (22000 m²) en het prachtig aangelegde park. (2 km²) met als hoogste punt de Gloriette, 235 m.
's Avonds in de stationsrestauratie ontmoet ik 2 fietsers uit mijn eigen kanton, één ervan heeft zelfs een bedrijf in Bremgarten.
In de trein heb ik een coupe voor mij alleen. Na een tijdje begint het ergens verschrikkelijke te stinken. Bij een klein stationnetje stopt de trein en wordt de wagon vervangen. Deze procedure duurt zo'n 1½ uur en met deze vertraging kom ik goed uitgeslapen in Zürich aan.
De afstand Zürich - Bremgarten is nog 20 km met een kleine pas van 550 m. de Mutschellen.

Die gefahrenen Pässe