Vrijdag, 04. 04. 03.  Algeciras – Ronda, precies 100km.


Ik wist dat er vandaag een bergetappe aan zou komen. Op de boulevard van Algeciras heb ik de hoogtemeter op 15 gezet. De beginnende 50 km. ging het op en neer, tot het tussen Los Angeles en Gaucin op 820 m. Steeg. Om 15.00 uur was ik in Benadalid, Een wit geschilderd dorpje zoals zovele tegen de berg aangeplakt. Het uitzicht was adembenemend. Een belgische familie met kinderen waren de enige, die zaten te eten. De nederlandse taal hoor je op de afgelegenste plekjes van deze aarde.(Hollands is m’n moedertaal, maar woon sinds 1959 in Zwitserland.) Na een uurtje ging het verder naar Puerto de Enchinas Borrachas, op precies 1000 meter. Toen ik zo om me heen keek, zag ik een jonge man met volgepakte fiets de hoogte opkomen kruipen. Aan de Low-rider had hij ook grote tassen en achterop twee reservewielen met “Spikes” De man afkomstig uit Japan zei, dat hij in Februari  in Stokholm was begonnen op weg naar Zuid-Afrika. (Het was daar boven in Zweden nog een beetje koud en glad op de straten,zei hij lachend) Vandaag word ik weer begeleid door m’n bewaarengel, want ik heb de wind mee. Ik ben er van overtuigd dat engelbewaarders niet graag tegen de wind in vliegen. Ze zullen het daar boven wel geregeld hebben.

Een wit dorpje  "Los Angeles" in Andaluzien.

Hij was op weg naar Zuid-Afrika. Hij vertrok in Feruarie vanuit Stokholm. Het was ijskoud en zijn "spikebanden" had hij nog achterop.

                       

   

terug                                                                                                                                    volgende blz                                                                                    

                                                                                     

.