Home

Van Altdorf over de Klausenpas en weer terug via de Pragelpas 19.09.03

Met de auto kom ik om ca. 10.00 uur in Altdorf aan. In Bürgeln (Heimat van Wilhelm Tell) vind ik een parkeerplaats waar ik hem twee dagen kan laten staan.

De bidon opgevuld met water, twee tabletten magnesium er in en de klim kan beginnen. De hoogtemeter staat op 520 meter. Recht uit en gestadig omhoog met een steiging van 5 tot 6 %. In Spiringen en Unterschächen een paar scherpe bochten om hoogte te winnen.

In Urigen komt een koppel mooi versierde koeien van de alpen naar beneden. Ik hoorde uit de verte het klokgebeier. Zomers grazen ze hoog in de bergen,en als ze naar beneden komen is de winter niet meer ver weg. Even een paar fototjes maken als herinnering.

Rechts zie ik een restaurant met een gezellig terrasje die een goede gelegenheid bied het verzuimde ontbijt te nemen en een rustpause in te leggen. De eerste 700 meter hoogteverschil zijn bedwongen.

Met een regelmatige steiging van 6% gaat het omhoog. Links, ca.2 km. voor de top ligt het Klausenpasshotel met een geweldig uitzicht op het Schächental. Nog 100 meter omhoog en ik ben boven op de pas (1950 m.).

Hier stop ik voor de tweede verpleging , samen met een echtpaar uit het Rheintal. Ze reden ofwel voor of achter me met ongeveer het zelfde tempo. Het is altijd gezellig te converseren met mensen die dezelfde hobbies hebben, in dit geval alpenpasse met de fiets te bedwingen.

De weg naar beneden heeft een heel ander karakter. Er zijn meer bochten, vooral in het begin van de afdaling en voor linthal. Beneden in het dal aangekomen zijn het nog maar 12 km. tot de kantonshoofdstad Glarus en 100 meter naar beneden.( Maar die 100 meter worden door de wind wed gemaakt.) Met de wind hebben de Hollanders beslist meer ervaring dus kommentaar overbodig. 

Na een rondgang door de stad en een goed avondeten begin ik in Riedern aan de laatste 400 meter steiging, over een afstand van precies 4 km. dus 10 % om op het plateau van de Klöntalersee te komen.

Op de campeerplaats van Klöntal heb ik mijn tent opgestelt, dan gedouscht en aansluitend mijn water en elektolytsysteem weer in orde gebracht. Als ik mijn tent opzoek is het al flink donker geworden. Van de maan zie ik maar een streepje. Omdat in de bergen geen licht het firmament stoort, word het me weer bewust hoeveel sterren er aan de hemel staan.

20.09.03.

Zaterdags en zondags is de Pragelpas voor gemotoriseerd verkeer gesloten. Dus een ongestoorde dag in het vooruitzicht.(en dat gebeurt niet elke dag) Van de campeerplaats tot boven zijn 700 hoogtemeter te overwinden. Het is niet zoveel maar 14 % en 14 kilo bagage zorgen voor een flinke trap.

In de kleinste versnelling kom ik niet vlugger als 6 km. per uur vooruit. Met een regelmatig tempo en niet onder de indruk laten komen van de vele racefietsers die me inhaalden kom ik toch op de pragelpas (1540m.)aan.

Aan de andere kant zijn nu 900 meter op 12 kilometer naar beneden te suizen. De smalle straat slingert met tot 18% door het bos omlaag. Heerlijk in de schaduw bij dit warme weer. Beneden in Muotathal verblijven nog 15 km. tot Brunnen aan het Vierwaldstättersee.

Hier neem ik de trein terug naar Altdorf om de “Axenstrasse” te omgaan. Deze weg is gevaarlijk voor fietsers. Links de rotsen stijl omhoog en rechts stijl omlaag is de zee. Daartussen de auto’s en fietsers. De laatste jaren is er veel gedaan om het voor de fietsers een beetje beter te maken maar ik vind het altijd nog eng, vooral in de tunnels. Op zo’n mooie dag als vandaag willen vele mensen de bergen in, naar Tessin of Italien en een groot gedeelte daarvan gaat over de Axenstrasse

terug naar Frontpage