Home nl

Langs Zuidduitse rivieren.
Deze fietstocht duurde van 20 juni tot 6 juli 2012.
Reuss, Aare (Zwitserland) Wutach, Neckar, Rijn, Main, Tauber, Jagst, Donau, Steina (Duitsland).

Woensdag 20 juni 2012 Bremgarten - Stühlingen
Afstand: 73 km.
Hoogte: 571 m.
We beginnen onze reis natuurlijk in Bremgarten. Donaueschingen is het uitgangspunt voor deze fietstocht. Langs de Reuss rijden we door Mellingen naar Brugg. Daar mondt de Reuss in de Aare. Als we bij de Klingnauer stuw zijn, wordt het tijd voor een middagpauze. Aan de oever van het meer zitten we lekker.
In Koblenz/Waldshut steken we de Rijn over en van daar rijden we het dal van de Wutach in. (de Wutach is de uitlooprivier van de Titisee)
Ik zet mijn fiets op een ietwat te steile plaats neer. De druk van de hele bepakking komt op de standaard, waardoor die afbreekt. Dit ongelukje valt gelukkig mee, in Lauchingen koop ik een nieuwe standaard, en in enkele minuten is het euvel verholpen. We rijden langs de rivier naar Stühlingen en zetten onze tent op.

Donderdag 21 juni 2012 Stühlingen - Rottweil
Afstand: 76,57 km. totaal: 149,57 km.
Hoogte: --674 m. --totaal: ---1245 m.

Op de langste dag van het jaar staat de zon al vroeg aan de hemel. De temperatuur is prima.
Bij Blumberg moeten we een steile berghelling op (15%) en ondanks de accu-ondersteuning is het een hele beproeving.
Op een kleine brug komen we twee andere toertochtrijders tegen. Er komt ook nog een Zwitser bij met een ligfiets. "Het doel van de reis …. en de verschillende soorten fietsen", zijn onderwerp van het gesprek.
We moeten nog een keer steil omhoog, nu op een onverharde weg, de wielen beginnen te slippen en Rika (mijn zuster) moet afstappen. Gelukkig heeft haar fiets een zgn. duimgasknop (je drukt op een knopje, en de motor wordt geactiveerd tot max. 6 km/uur; zodat je de fiets niet hoeft te duwen; je loopt er a.h.w. achter aan). Dat is ideaal voor zulke (steile) omstandigheden.

In Donaueschingen maak ik een paar foto's van de bron van de Donau..
De Donau ontstaat eigenlijk op 1,4 km ten oosten van Donaueschingen door de samenvloeiing van twee uit het Zwarte Woud komende riviertjes, de Brigach en de Breg. Te Donaueschingen zelf is er ook nog een ""Donaubron"", zodat er 3 Donaubronnen zijn.
We kunnen de weg door het dal van de Brigach niet zo één-twee-drie vinden. We rijden door een industriegebied. Gelukkig kan een hulpvaardige fietser ons de weg wijzen, de rest gaat bijna vanzelf.
Het is nog niet eens 15 kilometer rijden tot de bron van de Neckar.
De neckar is een zijrivier van de Rijn in het zuidwesten van Duitsland. De rivier ontspringt op 706 m hoogte bij Villingen-Schwenningen in het Zwarte Woud.
Tussen de Donau en de bron van de Neckar ligt de waterscheiding met de Rijn, in het oosten stroomt het water naar de Zwarte Zee, in het westen naar de Noordzee.

Na 20 kilometer over mooie fietspaden komen we in Rottweil aan. In het VVV kantoor helpt men ons aan een privé-adres voor de nacht. We maken gebruik van het "fietsrouteboek" van Bikeline, de Neckar fietsroute.
Rottweil is een schilderachtige plaats. Het hondenras rottweiler is naar de stad vernoemd en er zijn natuurlijk de nodige standbeelden van deze hond.
Het is vandaag een hete, vochtig benauwde dag geweest met een gemiddelde temperatuur van 30ºC, dan geniet je van een lekkere douche.

Vrijdag 22 juni 2012 Rottweil - Tübingen
Afstand: 87,23 km. totaal: 236,80 km.
Hoogte: ---218 m. -totaal: ---1463 m.

Vannacht ging de wind goed tekeer en het regende niet zo'n klein beetje. Het water in de Neckar staat tot de nok toe vol en het is bruin van het meegevoerde slib.
Eerst gaan we de stad bekijken. Daar hadden we gisteren geen zin meer in. We moeten sowieso naar het centrum , want daar begint het fietspad. De mooiste route, opgezocht in de Bikeline-gids, voert ons door bos en hei, omhoog en omlaag.
In Sulz, bij de Waldhornbrücke, drinken we koffie. Hier is het (Neckar)beekje al een behoorlijke stroom geworden.
Ik vind het zo fijn dat de meeste bakkerijen in Duitsland een koffie-corner hebben. De keuze aan koffie is reuze en we kunnen kiezen uit een nog groter assortiment aan zoetigheden. Soms zelfs zo groot dat ik niet weet met welk stuk taart ik moet beginnen.
Over schitterend geasfalteerde fietspaden rijden we naar Horb, een plaatsje op een helling.
Een maaltijdsalade is ideaal om 's middags te eten.
Het weer is schitterend. We zetten vanavond de tent weer op.
Als we in Rottenberg pauzeren, is het niet ver meer naar de camping in Tübingen. Gelukkig heeft de camping een eigen restaurant, want naar de stad is het wel een beetje ver.
Bezichtiging van de stad staat morgen op het programma.

Zaterdag 23 juni 2012 Tübingen - Bad Cannstatt(Frankfurt)
Afstand: 69,96 km.totaal: 306,76 km.
Hoogte: ----167 m.-totaal: ----1630m.

Een deel van de ochtend zijn we in Tübingen, een universiteitsstad sinds de 15e eeuw. Eberhard-Karls-Universiteit (opgericht in 1477) Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Tübingen grotendeels gespaard voor bombardementen, zodat deze stad een vrijwel onbeschadigde historische binnenstad heeft. De stad is op een helling gebouwd, dus …. met de nodige trappen. We laten de fietsen beneden staan en gaan te voet op verkenning.
Op rustige, geasfalteerde fietspaden rijden we langs kleine meertjes en komen we door prachtige dorpjes; bijv.: Pliezhausen, Neckartenzlingen en Neckartailfingen.
Er is feest in Nürtingen, we kijken een poosje naar een botenrace op de Neckar.
In het centrum is het druk; er is geen doorkomen aan, dus nemen we aan de oever van de Donau even een rustmomentje.

In Plochingen loopt het fietspad door het voetgangersgebied naar het bonte woon- en winkelcomplex,"wohnen unterm Regenturm"(1994) van de Oostenrijkse kunstenaar en architect Friedensreich Hundertwasser. Kenmerkend voor Hundertwassers architectuur is het vrijwel ontbreken van rechte lijnen. Ook het materiaalgebruik is opvallend: veel keramiek in harde kleuren. Veelal maakt een toren(tje), met daarbovenop een ui-vorm, deel uit van de door hem ontworpen gebouwen. Daarnaast groeien in zijn ontwerpen planten uit de gevel en op het dak. In zijn werk zijn invloeden van Antoni Gaudi en jugendstil terug te vinden.
De Neckar is vanaf Plochingen bevaarbaar. En dat is te zien! De maximale afmetingen van de schepen is 105 x 11,45 meter. Er zijn in totaal 27 sluizen. We naderen Frankfurt, dus ik vrees dat we hier wel last van het drukke verkeer zullen krijgen. Dat is echter niet het geval, het fietspad loopt gewoon door. Als ik even verder aan iemand de weg vraag naar de camping, hebben we geluk. Hij moet ook die kant op en hij wil ons de weg wel wijzen.
Het adres is: Cannstatter Vasen Mercedesstraße 40.
Het Mercedes-Benz-Museum is dicht bij de camping.
De aanduiding "Bad" in een plaatsnaam verwijst naar een warme, koolzuurhoudende mineraalbron.

Zondag 24 juni 2012 Bad Cannstatt - Heilbronn
Afstand: 82,91 km. totaal: 389,67 km.
Hoogte: ---236 m. --totaal: --1866-m.

Het schijnt een mooie zonnige dag te worden. De tent kunnen we in ieder geval lekker droog inpakken. Vandaag kunnen we zo verder fietsen waar we gisteren gebleven waren, want het fietspad (de Neckarroute) ligt tussen de rivier en de camping.
De eerste pauze houden we in Marbach, de geboorteplaats van Schiller(1759), schrijver van het toneelstuk, Wilhelm Tell, de Zwiterse nationale held. Willem Tell zou aan het begin van de 14e eeuw hebben geleefd.
Het verhaal gaat dat de legendarische kruisboogschutter Willem Tell in 1307 weigerde de hoed te groeten die landvoogd Gessler op een staak op het dorpsplein had laten zetten als symbool voor de heersende Habsburg. Gessler beval hem daarop met zijn boog een appel het hoofd van zijn zoontje te schieten. Willem Tell haalde twee pijlen uit zijn koker en schoot er één met succes door de appel. Toen Gessler vroeg wat de bedoeling van de andere pijl was, antwoordde hij dat die voor de landvoogd bestemd was als hij zijn zoontje gedood zou hebben. Hierop werd hij gevangengenomen. Terwijl Tell in een bootje over het Vierwoudstedenmeer naar de gevangenis werd gevoerd, brak er een storm uit en wist hij te ontsnappen. Willem Tell ging snel terug naar Küssnacht en schoot de gehate landvoogd dood met zijn kruisboog.
Het is een leuke plaats, in 1200 tot stad verheven, met veel vakwerkhuizen. Het landschap verandert. Het wordt heuvelachtiger, het dal wordt smaller en op de hellingen staan wijnranken; zoveel wijnbouw had ik hier helemaal niet verwacht

We komen door dorpjes met de klinkende namen als: Besigheim, Gemmrigheim, en in Kirchheim nemen we een Italiaans ijsje. Ook een groep van 10 (elektrische) toerfietsers geniet van deze lekkere versnapering, het beste wat je kunt hebben bij 30ºC.
Zij willen weten, of ik na twee jaar en enkele duizenden kilometers, iets merk van een verminderde ondersteuning. Ik kan ze verzekeren dat ik daar weinig of niets van merk.
Omdat onweerswolken zich aan de hemel samenpakken, besluiten we in een jeugdherberg te overnachten. Die ligt in het oosten van de stad. Moeilijk om er te komen, want delen van de stad zijn afgezet voor de triatlon.
Een GPS doet wonderen.

Maandag 25 juni 2012 Heilbronn - Neckargmünd
Afstand: 91,35 km. totaal: 481,02 km.
Hoogte: ---216 m. --totaal: ---2'082m.

We hoeven alleen te ontbijten en de tassen aan de fiets te hangen, en weg zijn we weer.
We rijden eerst naar de Kilianuskerk, een gotische hallenkerk, waarvan de westtoren (1529) het eerste grotere renaissancebouwwerk ten noorden van de Alpen is.
Het is bewolkt maar droog.
We fietsen op mooie fietspaden door pittoreske dorpjes.
Tussen Neckarsulm en Bad Wimfen, bij Bad Friedrichshall, stromen twee rivieren in de Neckar, de Jagst en de Kocher. In de loop van volgende week zullen we door het gebied rond de bovenloop van deze rivieren komen.
Voorbijgangers raden ons aan om een kijkje te nemen in Bad Wimpfen. Het ligt wel bergopwaarts maar het is de moeite waard. Een mooi centrum met een bakker die koffie met gebak in de aanbieding heeft (wat wil je nog meer?) en niet te vergeten de "Blauwe Toren"uit 1200.

Langs de Neckar fiets je lekker rustig. In de omgeving zien we veel kastelen, burchten en ruïnes; Guttenberg, Hornberg, Zwingenberg en Hirschhorn. Ik heb de indruk dat er hier nog meer staan dan langs de Rijn. Op de camping zijn wij de enigen met een tent, er staan wel 100 campers, ik zie twee Duitse en één Engelse, de rest zijn Hollandse, zelfs de uitbater van de camping is een Hollander.
Op weg naar Italië is dit een ideale tussenstop.

Dinsdag 26 juni 2012 Neckargmünd - Biedesheim (ten noorden van Worms)
Afstand: 98,9 km. totaal: 579,92 km.
Hoogte: ---71 m.--totaal: ---2'153m.

Om 8.00 uur heeft de wind er al voor gezorgd dat de tent droog is. Op de oever langs de Neckar ligt een mooi geasfalteerde weg. Een brede strook langs de weg is voor fietsers. Zo rijden we 10 kilometer naar Heidelberg en in minder dan een half uur zijn we in de stad om lekker te ontbijten.
De stad is bekend om zijn historische centrum en ligt voornamelijk aan de westelijke oever van de Neckar. Op de helling van de oostelijke oever torent het deels verwoeste slot Heidelberg, de residentie van de paltsgraaf (= keurvorst van het Heilige Roomse Rijk), boven alles uit.

Als we wat inkopen gedaan hebben, rijden we over de Theodor Heussbrug de stad uit en dan 25 kilometer naar Mannheim. Mannheim is een Duitse stad in de deelstaat Baden-Württemberg, gelegen aan de samenvloeiing van Rijn en Neckar. De stad wordt ook wel Quadratestadt genoemd. Deze bijnaam is te danken aan de aanleg van de binnenstad volgens een schaakpatroon, waarbij de huizenblokken, dezgn. Quadrate volgens een bepaald systeem genummerd zijn. Straatnamen kom je in de binnenstad bijna niet tegen. Je zou denken dat het een Amerikaanse stad is. Kaarsrechte straten, haaks op elkaar.
Voordat we de stad Worms inrijden, pauzeren we in Lampertheim voor de Lucaskerk.
Er is geen camping meer in Worms en de jeugdherberg zit vol. Het is gelukkig nog vroeg en we besluiten naar Biedesheim uit te wijken.
De camping ligt pal aan de Rijn, aan het einde van een 3km.-lange doodlopende weg.
Wij zijn de enige daggasten, alle andere gasten zijn vaste bewoners. Een permanente bewoning is wegens eventuele overstroming niet toegestaan. Zij moeten 's winters hun huisjes verlaten.
Er is alleen zonne-energie, daarom kunnen wij onze accu's niet opladen. Gelukkig zijn ze nog half vol en hebben we morgen geen bergen op ons pad.

Woensdag 27 juni 2012 Biedesheim - Wiesbaden
Afstand: 64,54 km. totaal: 644,46km.
Hoogte: ---235 m. totaal: ----2'388m.

We eten een stevig ontbijt bij de eerste de beste bakker die we tegenkomen. Zo kunnen we onze weg naar de monding van de Main vervolgen. De rivier mondt bij Mainz in de Rijn. We hebben het voor het uitkiezen: of we rijden op de dijk (= grindweg) of ernaast op een geasfalteerde weg. We kiezen voor het laatste.
Nog 15 kilometer naar Wiesbaden.

Onze zuster Joke woont op de Sonnenberg in Wiesbaden en na een hartelijke ontvangst en een heerlijk avondeten kijken we samen naar een EK-voetbalwedstrijd.
Beneden in de kelder staat de wasmachine te draaien, zodat we morgen met schone kleren aan onze 2e fietsweek kunnen beginnen.
We hebben het meest noordelijke punt van onze reis bereikt; morgen rijden we eerst in oostelijke richting en vanaf Wertheim weer naar het zuiden.

Donderdag 28 juni 2012 Wiesbaden - Kahl
Afstand: 92,72 km. totaal: 737,18km.
Hoogte: ---135 m. --totaal: ---2'523m.

Als we 1 kilometer de (Sonnen)berg afgereden zijn, realiseer ik me opeens dat ik mijn mobieltje, alle kabels en de wereldstekker (Zwitserland heeft driepotige stekkers) vergeten ben. Daarom moeten we weer terug.
Wie het niet in zijn hoofd heeft, moet zijn benen gebruiken. We zijn tegenwoordig wel erg afhankelijk van de moderne techniek, maar dat heeft ook zo z'n voordelen. Mijn GPS brengt ons zonder zoeken en dus zonder omwegen naar het fietspad langs de Main.
De weergoden zijn ons wel gezind. De zon schijnt en 's middags is het bijna te warm om te fietsen (30º). Ik ben aangenaam verrast dat we zo goed door het dichtbevolkte gebied rond Frankfurt heen komen. De fietsroute is duidelijk aangegeven.

Hanau is de geboorteplaats van de gebroeders Grimm. We pauzeren hier. Op het marktplein prijkt een standbeeld van hen. Wie kent niet hun moralistische sprookjes?
Dichtbij Kahl "vertelt" een bord ons dat we Hessen verlaten en ….. nu in Beieren zijn.
De camping heeft een zandstrand aan een meertje. Het is zwoel warm en het is best mogelijk dat het vannacht gaat onweren.

Vrijdag 29 juni 2012 Kahl - Miltenberg
Afstand: 68,20 km. totaal: 805,38km.
Hoogte: ---113m. --totaal: ---2'636m.

Gisterenavond is het flink tekeer gegaan. Na 1½ uur angst dat we met tent en al de lucht in werden geblazen, was het opeens weer voorbij. De tent is gelukkig blijven staan en het werd nog een mooie avond. De Duitsers hebben verloren van Italië, dus op de camping was het redelijk rustig.
De fietspaden zijn weer super.
In Seligenberg komt net de pont aanvaren. Terwijl ik een paar foto's maak, maakt de kapitein een opmerking: "nu ben ik weer in het buitenland". Ik kijk hem een beetje verdwaasd aan, en hij legt het uit. Ïk woon aan de andere kant van de rivier, in Hessen, en nu ben ik in Beieren".
Niet alleen in Zwitserland zijn de mensen een beetje chauvinistisch, de provincies (Länder) zijn alleen een stukje groter dan de Zwitserse kantons. Beieren is met zijn 70.551 km² en zijn 12 miljoen inwoners groter dan heel Zwitserland.
Na Klingenberg verandert het landschap; het wordt weer heuvelachtiger en overal zie je weer wijnranken. In Miltenberg (parel aan de Main) houden we het voor gezien, te warm om verder te fietsen.

Zaterdag 30 juni 2012 Miltenberg - Bad Mergentheim
Afstand: 95,85 km. totaal: 905,23km.
Hoogte: ---389 m. -totaal: ---3'025m.

Eerst een sight-seeing tour door de parel aan de Main en dan rijden we richting Freudenberg.
Daar steken we de rivier over. Aan de andere kant volgen we een rustig fietspad tot het 20 km. verder gelegen Mondfeld. Hier moeten we met een pont weer naar de overkant, vanwaar het nog 10 km. is naar Wertheim, de plek waar de Tauber in de Main stroomt.
Onder het genot van een Italiaans ijsje (veel ijsbereiders hebben Italiaans bloed) bekijken we het stadje en dan maken we ons op voor de volgende etappe naar Tauberbischofsheim.
Hoog boven ons zien we een burcht, die ik jammer genoeg niet kon fotograferen (zon). Het blijkt de 2 na grootste ruïne van Zuid-Duitsland te zijn. In de Dertigjarige Oorlog is hij 2x verwoest, maar nu is hij weer in alle glorie hersteld.

Op de kaart zie je de vele meanders van de Tauber, wij zijn echter blij dat onze route door de bossen voert. Het is 32ºC in de schaduw.
Als we in Tauberbischofsheim de jeugdherberg zoeken die in de Bikeline-gids staat vermeld, blijkt op deze plek een sportcentrum gevestigd te zijn. De sportclub van Tauberbischofsheim is bekend om zijn schermers, die de laatste decennia verschillende Olympische medailles hebben behaald. Ze verhuren er wel kamers, maar uitgerekend dit weekend is er niemand anders dan het keukenpersoneel aanwezig.
Niet getreurd, het is mooi weer, het is nog vroeg, we richten onze pijlen op ons volgende doel; Bad Mergentheim.
Midden in een natuurreservaat vinden we een schitterende camping met alles erop en eraan. Wasmachine en droger, restaurant, een lounge met keuken en TV, en stopcontacten om de accu's op te laden.

Zondag 1 juli 2012 Bad Mergentheim - Rothenburg
Afstand: 56,87 km. totaal: 958,10km.
Hoogte: ---427 m. -totaal: ---3'452m.

De bakkers zullen op zondagochtend wel gesloten zijn. Daarom ontbijten we in de lounge. Het is bewolkt, maar hopelijk blijft het droog. We houden de poncho's en slobkousen binnen handbereik.
We rijden 3km. naar het mooie marktplein van Mergentheim, ik maak een paar foto's en dan zoeken we het fietspad langs de Tauber op.
Gisterenavond vielen er 2 à 3 cm grote hagelstenen; ik ben blij dat de tent het heeft overleefd.
Hier op het fietspad zien we hoe erg het was. De weg ligt bezaaid met bladeren en afgerukte takken. Het heeft flink gespookt.

Het is maar 50 à 60 km. naar Rothenburg, en het is zondag, dus maken we het gezellig en nemen vaker pauze dan normaal.
Het marktplein in Weikers ziet er een beetje verlaten uit. De kerk is nog niet uit en de terrasjes zijn nog kliedernat van gisteren. Maar er is een bakker open. Een kop koffie en een stuk taart gaan er wel in.
Als we op weg zijn naar Greglingen begint het te miezeren. Maar voor een fietstocht is het niet slecht: na 10 dagen de eerste regen. Jammer van het mooie landschap en de pittoreske dorpjes. Alles is mooier met een beetje zon. Tegen de middag komen we in regenkleding in Greglingen aan.
Mevrouw Salvatore zet ons een menu à la Adria voor.
We gaan vandaag echt niet aan kamperen. Als we in Rothenburg aankomen, checken we in bij de jeugdherberg, nemen een douche en gaan deze stad verkennen. Het is nog steeds helemaal in de middeleeuwse stijl gebouwd en is een toeristische trekpleister geworden. Rothenburg ob der Tauber ligt aan de Romantische Straße. Op 31 maart 1945 werd het oostelijke deel van de oude stad zwaar beschadigd bij een bombardement. Daardoor was 40 procent van de stad verwoest. Het belangrijke centrum bleef gespaard.

Maandag 2 juli 2012 Rothenburg - Ellwangen
Afstand: 77,62 km. totaal: 1035,72km.
Hoogte: ---581 m. ------totaal: 4'033m

Na 20 kilometer fietsen, vinden we de bron van de Tauber in Wettringen.
In het centrum van Crailsheim drinken we een kop koffie. Onderweg hebben we onze poncho's enkele malen aan- en weer uitgedaan. Hier in Crailsheim zien we de Jagst weer, de rivier die we bij Wimpfen in de Neckar hebben zien uitkomen.
10 à 20 kilometer oostelijk van Ellwangen ontspringt deze rivier. We volgen de bovenloop ervan tot Ellwangen.'s Middags hebben we geen regenkleding meer nodig, het zonnetje komt tevoorschijn.

De jeugdherberg in het slot bestaat niet meer, de VVV is gesloten, dus zetten we op de camping van Ellwangen onze tent maar weer op, met het risico dat het vannacht wel eens zou kunnen gaan regenen.

Dinsdag 3 juli 2012 Ellwangen - Ulm
Afstand: 99,38 km. totaal: 1135,1km.
Hoogte: --1035 m. -totaal: ---5'068m.

Verrassend genoeg is de tent droog gebleven. We gaan verder op de weg waar we gisteren gebleven zijn. Enige kilometers verder moeten we de loop van de Jagst , die uit het oosten komt, verlaten. Bij Hüttlingen zien we de Kocher.
We ontbijten in Aalen.
5 kilometer verder verlaten we ook het dal van de Kocher. Het wordt heuvelachtiger en bij Lauterburg moeten we 2 kilometer lang behoorlijk klimmen. In Bartholomä rusten we even uit met een kop koffie.
Vanaf Böhmenkirch daalt de weg over 7 km. door een zacht groen dal.
Terwijl we in Eybach lunchen, kan Rika's accu opgeladen worden, zodat het hoogteverschil van 200 m. over de volgende 4 km. goed ondersteund kan worden. Mijn accu(BionX) wordt automatisch opgeladen in een daling.
Hier reserveer ik ook meteen een slaapplaats in de jeugdherberg van Ulm. Op de kaart zie ik dat de weg naar Ulm door de Stubersheimer Alb gaat, door dorpjes als Schalkstette, Stubersheim en Lonsee, afwisselend omhoog en omlaag.
Op één van de dalingen komen we een oudere man tegen. Hij heeft vroeger ook zulke meerdaagse tochten gemaakt, maar op zijn leeftijd (88) maakt hij alleen nog dagtochten. Ik ben erg verbaasd, want ik had gedacht dat hij ongeveer zo oud was als ik (72). Ik hoop dat ik er op die leeftijd ook nog zo op sta.
Met hulp van mijn GPS vinden we de weg naar ons bed.

Woensdag 4 juli 2012 Ulm - Sigmaringen
Afstand: 96,20 km. totaal: 1231,3 km.
Hoogte: ---526 m. --totaal: ---5'594m.

We vinden het Donau-fietspad, maar het is afgesloten omdat er zoveel takken zijn gevallen.
Dat betekent niet alleen dat we om moeten rijden, maar we rijden ook verschillende keren verkeerd. Een paar kilometer verder kunnen we het fietspad weer op.
De grootste helft voor vandaag zit erop als we in Riedlingen gaan eten.
We rijden over de "Fachwerkstraße" en komen langs een Keltische nederzetting met grafheuvels en een Keltenmuseum in Heuneburg.

Het is weer warm geworden, 25 à 30 º. Het Donau-fietspad ligt tussen de camping in Sigmaringen en de rivier. We kunnen morgen dus zo onze weg vervolgen.
Het is nog vroeg, dus hebben we alle tijd om rond te kijken. In het centrum staat slot Hohenzollern.

Donderdag 5 juli 2012 Sigmaringen - Donaueschingen
Afstand: 90,90 km. totaal: 1322,2 km.
Hoogte: ---461 m. --totaal: ---6'055m

Er hangt een dikke mist boven de rivier en de camping. De stad ligt iets hoger in het zonnetje. Daarom ontbijten we in het nabijgelegen winkelcentrum. Teruggekeerd bij de camping kan de reis weer beginnen. Het stuk tussen Sigmaringen en Tuttlingen is vandaag het mooiste en interessantste stuk. Het dal wordt smaller en de rivier kronkelt er in veel bochten doorheen.

Bij Fridingen komen we bij het eerste "verdwijngat" van de Donau, het tweede is bij Immendingen. Tussen Immendingen en Tuttlingen verliest de rivier in de Donauversickerung zoveel water in de karstgebieden dat hij gemiddeld 77 dagen per jaar droogvalt. Dit water vloeit ondergronds over een afstand van 11 kilometer om terug aan de oppervlakte te komen als Aachquelle. Deze vloeit af naar het Bodenmeer, zodat het water van de Donau zowel in de Zwarte Zee als in de Noordzee terechtkomt.
We zetten de tent in Riedsee bij Donaueschingen op. Het was weer een mooie dag.

Vrijdag 6 juli 2012 Donaueschingen -Bremgarten
Afstand: 106,29 km. totaal: 1428,49 km.
Hoogte: -----641 m. -totaal: -----6'696 m

Bij het begin van deze etappe zijn we er nog niet zeker van. Of we het halen om vannacht in ons eigen bed te slapen??
Het hangt een beetje van het weer af. Het ziet er niet zo goed uit, daarom rijden we richting Bonndorf. Eventueel kunnen we daar dan overnachten.
Via Hüfingen, Hausen en Mundelfingen rijden we door de Gauchachkloof tot Wutach. Nu door de druk gebruikte Wutachkloof naar Waldshut. Zo missen we echter het mooie stuk langs de Steina. We rapen alle moed bij elkaar en rijden in de regen naar Bonndorf.
We zijn toe aan een kop warme chocolademelk met slagroom.
Aan een tafeltje naast ons zit een dame, die kent een korte weg naar de Steina. "Met dit weer zal het er niet druk zijn, maar bij mooi weer wemelt het van de motorrijders, die dan door de bochten scheuren", zegt ze.
En inderdaad; Op een bord, gesierd met een motorrijder en wat kruisjes, staat de volgende waarschuwing: "Wil jij de volgende zijn?"

Het is jammer dat het weer roet in het eten gooit op zo'n mooie etappe. Het regent totdat we bij het punt komen waar de Steina en de Wutach samenstromen bij Lauchringen.
Bonndorf ligt 800m. boven de zeespiegel en het 20 km verder gelegen Lauchringen op 400m. hoogte, dus we kunnen, ondanks de regen, lekker doorrijden.
Tegen de middag bereiken we Waldshut. In het restaurant van de camping eten we op ons gemak en als we goed zijn opgeknapt, besluiten we om aan de laatste 40 kilometer naar huis te beginnen.
Op de helft van deze laatste 40 km., in Brugg drinken we een laatste koffie en verder gaat het weer.
Na een paar kilometer begint het weer te regenen.
Dat er van deze 16 dagen maar twee gedeeltelijk verregend zijn, vind ik redelijk.

Home