April/Mei 2006

Home

Met de fiets van

Zuid-Spanje door Frankrijk naar Zwitserland

Van 28.April tot 28. Mei 2006 ( 2731.84 km.)

Eerst wil ik duidelijk zijn over het weer onderweg, zodat ik niet elke dag hoef te vertellen wat een geluk ik heb gehad gedurende de 4 weken dat ik onderweg ben geweest. In het begin van de reis, in Alicante, regende het een uurtje. Later tussen Consuegra en Toledo heb ik een ochtendje in de regen gefietst. En toen ik de volgende druppels voelde, was ik al 3 weken onderweg, in Pontarlier, 20 km. van de Zwitserse grens. De dienstdoende Duoanier verzekerde mij dat vanaf nu het weer ook in Zwitserland beter zou worden, maar de laatste 40 km. naar Bremgarten heb ik in één lange regenbui moeten fietsen. Als je 4 weken onderweg bent en maar 3 dagen regen hebt, kun je toch wel van geluk spreken en alleen maar blij zijn. Toch blijft een mens een mens en klaagt als er iets tegen zit; Ik had vanaf Spanje steeds tegenwind.

Alicante - Novelda 28.04.2006. Km.33

Met het vliegtuig in 2½ uur van Zürich naar Alicante. Om met de fiets terug te komen heb ik minstens een maand nodig. De piloot waarschuwt ons dat de landing een beetje schokkig zal zijn. Het onweert, bliksum en donder zijn niet van de lucht, het is beesten weer. Ik heb het gevoel dat het vliegtuig straks in stukjes breekt. Ik ben blij weer vaste bodem onder mijn voeten te voelen.

Ik ben des te blijer als ik vaststel dat ook mijn fiets ongedeert het vliegtuig uitkomt en dat al de bagage ongeschonden op de band ligt. Stuur recht, banden oppompen, pedalen aanschoeven en de tassen op hun plaats en de fiets is start klaar. Het is 16.00 uur. De richting wordt aangepast aan het weer; i.p.v. naar het strand, rijd ik landinwaarts naar Novelda (mijn poncho en slobkousen kan ik na een uur al opruimen). Daar vind ik voor een zacht prijsje een goede kamer.

Novelda - Jumilla 29.04.2006 64.39 Km. = totaal 97.30 km.

Ik rijd van Novelda richting Pinoso over de oude landstraat. Plotseling sta ik echter op een "autovia"(CV83). De weg ziet er uit als een snelweg, met gescheiden rijbanen en een ca 2m. brede pechstrook, die te gebruiken is als fietspad, want een fiets is hier niet verboden. Als je ergens met je fiets niet mag komen, is dat heel duidelijk aangegeven.

Na Pinoso (de provincie-grens tussen Valencia en Murcia) verandert de weg weer in een gewone landstraat. Er volgt een afwisselend landschap, weinig verkeer (waarschijnlijk omdat het zaterdag is) en ik ben al vroeg in Jumilla, de wijnhoofdstad van deze omgeving. Ik heb de hele middag om de stad te verkennen en wat foto's te maken. Bijv. van het "Cason", de "Eremita de San Augustin" en de "Arco de Roque o Puerta de Granada.

Laat-Romeinse graftombe uit de 5e eeuw na Chr. Het is het best bewààrde laat Romeins graf van Spanje. Er bevinden zich 3 grafnissen, met in elke nis een sacrofaag. De graftombe bestaat uit een enkel schip met een rondbooggewelf en twee zijbeuken met twee kleine raampjes. De hoofdingang is naar het oosten gericht, de kant waar de zon opkomt. Het dak van steenmortel is met "Opus Signinum" (= in metselspecie gedrukte tegelstukjes) bedekt.

Jumilla - Albacete 30.04.2006. 101.69 Km = totaal 199.08 km.

Vandaag is het zondag. En dat is te merken ook. Ik heb de weg bijna voor mij alleen. Zowel links als rechts van mij zijn velden met wijngaarden, afwisselend met olijf en perzikbomen. Vanaf Tobarra zie ik ook korenvelden in de omgeving, die meer en meer de overhand gaan vormen. Een teken dat ik in de buurt van Castilla y Mancha kom.

Het is 28º in de schaduw. Ik ben in de laatste 27 km. 3 auto's 1 motor en 1 bus tegengekomen, dus ik kan best mijn helm afdoen. Als Albacete in zicht komt, zet ik hem wel weer op. Als ik in de stad aankom, vraag ik aan een echtpaar, die net in de auto wil stappen, of zij een "hostal" kunnen aanbevelen. "Ja" dat kan hij en hij zal me de weg wijzen, "ik moet maar achter hem aanrijden". Ik probeer hem zo goed als mogelijk te volgenen zo rijd ik dwars door de stad. Hij fungeert meteen als mijn tolk (hij spreekt ietwat Engels) en zo kom ik aan een goed onderdak voor de nacht. Met zulk mooi weer zou ik wel graag camperen maar de campings zijn in centraal Spanje dun gezaaid.

Albacete - Ossa de Montiel 01.05.2006. 98.58 Km. = totaal 297.66 km.

Op de eerste mei is in Spanje alles gesloten, behalve kerken en restaurants. In Munera waar ik tussen de middag een hapje wil eten, zijn alle drie resaurants overvol. Ik zou staande op een plaatsje moeten wachten. Dat is me een beetje te veel. Ik rijd de stad uit en en op een mooi plekje aan de weg ga ik zitten voor een picknick.

Als ik in Ossa de Montiel aankom, vind ik alles wat mijn hartje begeert, een campingplaats aan het meer en een volksrestaurant, waar ik niet in de rij moet staan. 'sAvonds wordt ik door een hollandse familie uitgenodigd om een afzakkertje te komen halen.

Ossa de Montiel - Consuegra 02.05.2006. Km.129.80 = totaal 427.46 km.

Het is een waar genoegen om door de Ruidera-kloof (Nationaalpark) te rijden. Soms lijkt het een revier, dan is het net een meer. Aan het einde van het dal wordt het land vlak en de eerste windmolens komen in zicht. Ik ben nu in het land van Don Quichote, de held die zo noodlottig tegen de windmolens ten strijde trok.

Na het middageten in Campo de Criptana ga ik naar het hoogste punt van de stad. Van daar uit zie ik wel een dozijn windmolens, die ik natuurlijk wel forograferen moet.

Consuegra -Toledo 03.05.2006 67 Km. = totaal 494.46 km.

Gisterenavond heb ik tijdens een wandeling nog enkele foto's gemaakt. De enige camping in deze omgeving is jaren geleden opgedoekt, maar ook in mijn onderkomen heb ik erg goed geslapen.

Vandaag heb ik maar 67 km. voor de boeg. Dat betekend dat ik al vroeg in Toledo zal aankomen. Ik ben nog op tijd om de lunch in de jeugdherberg mee te maken. De hele middag en avond zijn gereserveerd voor een stadbezichtiging. Ik had bij nader inzien mijn fiets beter in de "jugi" kunnen laten, want het is hier zo steil dat fietsen onmogelijk is.

'sMiddags tref ik een echtpaar uit Middelburg en samen drinken wij een kop koffie. We hebben een gezellige middag.

Die avond prutst David, een kamergenoot uit Chicago (ook met de fiets onderweg) net zo lang aan zijn Amerikaanse adapter dat de halve jeugdherberg met een knal zonder stroom zit.

Toledo - El Escorial 04.05.2006. 125.90 Km. = totaal 620.36 km.

Vandaag wordt aangetekend als dag van de bloemen langs de weg. Het is daarvoor ook wel de juiste maand, meimaand-bloeimaand.

Via Camarena, Aldena del Fresno rijd ik aan de westkant om Madrid heen naar San Lorenzo de El Escorial. El Escorial is één van de vele hoogtepunten van mijn tour. Daarom blijf ik morgen hier. Dan kan ik het gebouw met zijn ruim 300 kamers in alle rust bekijken.

Rustdag in Real Monasterio De San Lorenzo De El Escorial 05.05.2006

Ik blijf twee nachten in de jeugdherberg van San Lorenzo. El Escorial, de Spaanse koninklijke residenzie en Augustijnen klooster, gelegen ten noordwesten van Madrid aan de Sierra Guadarrama, is gebouwd in uiterst sobere renaissancestijl in opdracht van Filips II. Het roostervormige, symmetrische plan (206 X 161m) bezit vier grote hoektorens, talrijke binneplaatsenen als centrum een kerk (geïnspireerd op de Sint Pieter te Rome), waar ook de koninklijke grafkelder (Panteon de los Reyes) is. Hier liggen 4 generaties (van Karel V tot Alfons XII) begraven. Filips II was koning van Spanje, Zuid-Amerika, (het zuiden van de USA hoort in die tijd ook tot Spanje) Neapels Sicilie en Nederland dat hij van zijn vader Karel de V erfde. Van hieruit regeerde Filip II zijn rijk, waarin de zon nooit onderging.

El Escorial - Segovia 06.06.2006. 60,97 Km. = totaal 681.33 km.

Vadaag moet ik een pas (Pt.Navacerrada) van bijna1000 meter bedwingen. Alleen zo kom ik aan de andere kant van de Sierra Guadarrama. Hoe hoger ik kom hoe meer het landschap mij doet denken aan de Alpen. Ik zie naaldbomen en ik hoor koeienbellen. Als ik boven aankom, word ik begroet door een paar wielrenners. Zij vertellen mij dat deze pas een klassieker is voor Spanje. Ik beschouw het asl een goede oefening voor de Pyreneeën.

De afdaling naar Segovia is een genot. Met veel haarspeldbochten gaat het 900 meter naar beneden. In Segovia zijn veel historische gebouwen. Ik krijg de indruk dat het eens een van de belangrijkste steden van Spanje moet zijn geweest. Het meest imponerende is wel het aquaduct van meer dan één kilometer, dat verbazend goed behouden gebleven is. Het ziet eruit alsof de Romeinen er pas gisteren aan werkten. Alle granietblokken liggen precies op elkaar. zonder gebruik van cement ligt alles al meer dan 2000 jaar op zijn plaats. Wat ze toen volbracht hebben is een knap staaltje werk.

Segovia - Aranda de Duero 07.05.2006. 121,62 Km.= totaal 802.95 km.

Langzaam verandert het landschap. Castilien is de korenschuur van Spanje. Nu is alles nog weelderig groen, in de herfst kleurt het landschap goudeel met daartussen de groene cypressen als een mooi contrast.

Door een omgeving van overwegend korenvelden, rijd ik via Turégno en San Miguel de Bermuy ( de korenvelden hebben plaats gemaakt voor pijniboombossen) naar Aranda de Duero.

Op de camping van Aranda kom ik een motorrijder uit Hamburg tegen. Hij was de langste tijd van zijn leven zeeman op een schip met spaanse bemanning. Daarom is zijn Spaans zó goed, dat hij mij in het restaurant zeer behulpzaam kan zijn bij het uitzoeken van het avondeten. Hij heeft mij lekker gemaakt en ik kies "Ribero de Duero", de aanbevolen wijn.

Aranda de Duero - Burgos 08.05.2006. 134,32 Km. incusief omweg = totaal 937.27 km.

Fietsers kunnen niet naar Burgos via de kortste weg. De provinciale weg is omgebouwd tot snelweg. Eingelijk is dat helemaal niet zo erg, want de landstraatjes zijn veel rustiger en bovendien veel mooier, daarvoor moet ik wel een paar klimpartijen op de koop toe nemen.

Tegen de middag ben ik in Monasterio de Santa Domingo de Silos. Als ik van daaruit verder wil rijden, moet ik een omweg maken van zo'n 15 km. omdat de BU-902 is afgesloten. Ik was van plan in Cuevas de San Clemente alleen een koffiepause in te lassen, maar als ik op het terras al die lekkere geuren uit de keuken ( een paar klanten gebruiken een verlaat middagmaal) opsnuif, duurt het maar een kwartiertje voordat ik aan een heerlijke maaltijd zit.

Tegen de avond kom ik in Burgos aan. Als ik op een kruising een non zie staan, maak ik van de gelegenheid gebruik om haar te vragen waar ik de "Albergue de Peregrinos" kan vinden. Als antwoord komt er een stroom Spaans uit haar mond waarvan ik maar drie woorden versta; semalfero, segundo en a la izquierda. En dat is genoeg. Nu ben ik op de Camino de Santiago, de pelgrimsweg. Op deze weg is elke 5 tot 10 km. een herberg, waar je voor 3 € een bed hebt (je moet dan echter wel je eigen slaapzak gebruiken), 1€ erbij en je kan je fiets in een schuur stallen. Ik ga niet naar Santiago de Compostela (daar was ik al twee keer) maar rijd in tegenovergestelde richting naar St. Jean Pied de Port, net over de grens in Frankrijk. Tot daar kan ik gebruik maken van de herbergen, in Frankrijk zijn er veel campings.

Burgos - Logrono 09.05.2006. 123,09 Km.= totaal 1060.36 km.

Het zijn de korte ontmoetingen die het reizen op de fiets zo afwisselend en interessant maken. Ik tref een jong paar dat, de pelgrimstocht naar Santiago maakt, per fiets vanuit Holland. Zij reiden voor een goed doel (bekende en vrienden betalen voor elke gereden kilometer een bepaald bedrag) Zo hopen zij bij aankomst in Sant. d. Compostela 2000 € aan dat doel te kunnen geven.

Tussen Burgos en St. Domingo is er een hoogteverschil van zo'n kleine 300 m. dan is het weer vlak.

Logrono - Pamplona 10.05.2006. 116,70 Km.= totaal 1177.06 km.

Ik rijd via Arcos, Estella en Puente la Reina in tegenovergestelde richting over de Camino. Vanuit la Reina ga ik niet direkt naar Pamplona, maar maak een korte omweg. Ik wil zo graag de kluizenarij van Eunate nog eens zien. Ik verbaas me over de vensters uit albast, aan de zijkant en ook die in het dak zijn erg indrukwekkend.

In Pamplona heeft de herberg zelfs een "internetcafé", voor een vrijwillige bijdrage staat er een bus met een gleuf. Ik maak van de gelegenheid gebruik om mijn post door te nemen en een paar mailtjes te sturen.

Pamplona - St.Jean-Pied-de-Port 11.05.2006. 78,08 Km.= toatal 1255.14 km.

Vandaag zijn de Pireneeën aan de beurt. Een stijging van 430 tot 1057 m. is eigelijk niet zo bijzonder. Maar wat het zo verradelijk maakt, is het feit dat je het hoogteverschil twee keer moet overwinnen. Er zijn twee dalingen die je nog een keer omhoog moet. De eerste stijging heet Pto. Erro en de tweede Pto. Auzibirri. Eenmaal daar is het nog maar 10 km. tot Roncesvalles, en ik ben boven op de Pto. Ibenata. Daar kom ik een stel fietsers uit Nieuw-Zeeland tegen. Het blijken twee assistent-artsen te zijn die een poosje in Europa willen werken. Voordat ze daarmee beginnen, willen ze Europa leren kennen en dat doe je het beste op de fiets!!

Nu komt het makkelijke gedeelte; 800 m. in haarspeldbochten naar beneden en ergens, in één van die bochten, ben ik dan in Frankrijk. Waar dat precies is merk je niet, beide landen behoren tot de Europeese Gemeenschap, dus geen douane.

In de herberg van St.Jean d.Pied d. Port staan een wasmaschine en een droger; een mooie gelegenheid om in Frankrijk met een schone "lei" te beginnen.

St.Jean-Pied-de-Port - Arudy 12.05.2006 97,92 Km.= totaal1353.06 km.

Optrekkende nevelvelden.... Een schitterend begin van de dag. Na 15 km. ga ik rechtssaf en kom op de Pyreneeën-weg (D918) richting Lourdes.

Het is nu behoorlijk inspannend, door de vele kleine pasjes. Ik hoor vogelgekwetter in alle toonaarden en ergens stroomt een beekje. Helemaal beneden in het dal is dan wel een autosnellweg, waarover veel verkeer gaat, ik krijg de indruk dat alleen lolaal verkeer deze weg blijft gebruiken,

Ik rijd via Mauleon en Oloron naar Arudy, waar ik na lange tijd mijn tentje weer eens op kan zetten. Als het weer een beetje meezit, is op zo'n tocht camperen toch het leukst; je komt sneller in contact met andere mensen dan in een hotel.

Arudy - Lourdes 13.05.2006. 39,01 Km. = totaal 1392.07 km.

Een korte etappe vandaag, want ik wil in Lourdes overnachten. Bij de post in het centrum vind ik een kleine privé-camping, ruimte biedend an een paar woonwagens (ik tel 7 verschillende nationaliteiten) en enige tenten. Zo kan ik de stad in om alles te bekijken. Ik zie één grote comercie. Ik krijg de indruk dat heel Lourdes bestaat uit hotels en souvenierswinkels. Bij de kerk staat één grote mensenmassa. Richting grot, is indrukwekkend de lange rij wachtenden, voor een groot gedeelte in rolstoelen, die op hulp en genezing hopen.

Lourdes - Mane 14.05.2006. 112,77 Km. = totaal 1504.84 km.

Rechts van mij zie ik nog steeds den besneeuwde toppen van de Pyreneeën. Veel wielrenners, vooral rondom Bagneres de Bigorre, zijn op pad. De Tour-de-France renners moeten van hieruit omhoog over de Tourmalet. Een hoogteverschil van 2341 m. over 25 km. Ik buig echter linksaf richting St. Gaudens en rij nog wat verder naar Mane.

De campingbeheerster aldaar komt uit Berlijn. Ze woont hier al heel wat jaartjes en wil nooit meer in een grote stad wonen. Dat kan ik me goed voorstellen, want de natuur is hier schitterend.

Mane - Foix 15.05.2006 77,76 Km. = totaal 1584.60 km.

Het is helemaal niet zo ver naar Foix, maar om er te komen moet je over veel colletjes, die allemaal nog een naam hebben ook, al zijn ze niet zo hoog. Een heerlijk rustige straat met een beekje, dan eens rechts van je, dan weer eens aan de linkerkant.

Foix ligt aan een berg met een indrukwekkend slot. De camping van Foix ligt aan een stuwmeer met ernaast een Super Marché met pizzeria. Zo eet ik mijn eerste pizza op deze reis.

'sMiddags ga ik naar het dorp. Bij de post haal ik genoeg geld van mijn Euro-rekening om Frankrijk door te komen tot aan de Zwitsersen grens. In een internetcafé neem ik contact op met Monika. Dat is een oude kennes, wij hebben een aantal jaren samen psychiatrie gestudeerd. 8 jaar geleden is zij met haar man naar St. Jean de Paracol verhuisd.

Foix - St Jean de Parcol 16.05.2006 63.01 Km.= totaal 1647.61 km.

De weg heet hier geen Pyreneeën-weg meer, maar is genoemd naar het volk dat in de 12e en 13e eeuw in Zuid-Frankrijk geleefd heeft, "Les Routes du Pays Cathare". Er heeft zich hier een politiek en religieus drama afgespeeld en is de geschiedenis ingegaan als de Kruistocht tegen de Albigenzen. Meer hierover lees je in het verslag van 18 mei of op (www.Katharen)

Als het tijd is voor het middageten ben ik al bij de familie Spiegel. Het is al weer 5 jaar geleden dat ik hier voor het laatst was. In die tijd zijn ze erg vlijtig geweest. Ze willen hum 50 ha. land met een beek, die vlak voor de deur uitmondt in een natuurlijk zwemvijver met kristalhelder water, ombouwen tot een waar vacantiepark. Daarvoor restaureren, verbouwen en verbeteren ze hun huizen. Twee vacantiehuisjes zijn al helemaal ingericht. Een kudde schapen, 7 ezels, een koe en veel kleinvee zijn de huidige bewoners van het landstuk. Een mooiere plaats om van een "vacantie bij de Boer" te genieten kan ik mij niet voorstellen. Het is maar twee uur tot de Middenlandse Zee. Nu is hun eigen woning aan de beurt en voor de winter willen ze intrekken.

Rustdag in St.Jean de Paracol. 17.05.2006

In alle vroegte worden eerst de dieren verzorgd en de schapen op de wei gelaten. Dan kunnen wij doen en laten wat we willen.

Wij rijden met de auto naar Quillan, het dichtsbijzijnde grotere stadje. Er staat een mooie kerk van natuursteen en de rivier de Aude geeft het stadje een gemoedelijk aanzien. Slenteren door de stad is altijd vermoeiend en de terrasjes op het marktplein zijn erg verleidelijk. Een kop koffie zou best smaken. Het is hier de gewoonte om eerst een bezoekje af te leggen aan een bakkerij, voordat je koffie bestellt, zodat je daar gekochte lekkernij bij de koffie op kunt eten.

Als we 's avonds alle schapen weer van de wei gehaald hebben, kunnen we genieten van een lekkere maaltijd met herinneringen uit de "goede oude tijd" . De familie Spiegel heeft een eigen homepagen met informatie over de kampeerboerderij; "www.moulindutrou.org"

St.Jean de Paracol - Carcassonne 18.05.2006. 54,80 Km.= totaal 1702,41 km.

Om 12 uur heb ik de kleine 55 km. al achter me en mijn tent staat op de camping van "la Cité" deze ligt aan de rand van de historische oude stad. Zelfs vanuit de verte kan je wel vermoeden hoe belangrijk de stad in de vroege middeleeuwen geweest moet zijn. Er zijn veel touristen uit verschillende landen in de stad om meer over de stad en zijn toenmalige inwoners te weten te komen. Je kan veel literatuur kopen over het sombere verleden.

In de 12e eeuw woonden hier veel aanhangers van het "manicheïsme" een religie die geloofde dat zij de verkondigers waren van het enige ware geloof, dat alleen beruste op het Nieuwe Testament. Dat kon de katholieke kerk natuurlijk niet accepteren. Paus Innocensius III liet tegen hen een kruistocht predigen en kondigde in een discreet af dat alle bezittingen van de aanhangers verbeurd verklaard waren; zo ontstond een gruwelijke oorlog (1209-1229) die uitgroeide tot een politieke strijd tussen het noorden en het zuiden van Frankrijk en door tussenkomst van Lodewijk VII ten voordelen van het noorden werd beslist. De uitroeing van de Katharen, waarvam de inquisitie ook veel heeft bijgedragen, zou echter nog tot ca. 1330 duren. Ik lees dit alles in een boekje dat ik in de stad gekocht heb.

Carcassonne - Premian 19.05.2006. 98,79 Km.= totaal 1801,30 km.

Ik laat de Pyreneeën definitief achter me en rijd ik eerst noch een poos langs het "Canal du Midi". Er liggen rijen schepen langs de kade, die je kunt huren om als kapitein het water te bevaren. Het Canal du Midi verbindt de Middelandse Zee met de Atlantische Oceaan, en ligt dus op zeeniveau.

Van zeeniveau naar Mazamet in de Montagne Noir (Haute Languedoc) is het hoogteverschil 700 m. Boven op de col ontmoet ik een Engels echtpaar met fiets en bepakking. Zij zitten lekker ontspannen uit te rusten na de inspannende klim. Het valt me op dat ik al heel wat mensen van velerlei nationaliteit op een vol bepakte fiets ben tegengekomen, behalve Spanjaarden en Fransen. Een enkele keer 3 Italianen in Andalusië. Alleen Noordeuropeanen schijnen deze manier van vakantie vieren leuk te vinden.

Na het middageten neem ik de N112 in oosterlijke richting. Bij St. Pons de Thomières wissel ik op de D908. In Prémian zie ik een camping, die gesloten is. Een echtpaar dat in een houten huisje op de camping woont geeft mij echter te kennen dat ik desondanks mijn tentje hier op kan zetten voor een nacht. Wat ze mij aan het verstand peuteren is dat er een scherpere regeling komt voor campings in Frankrijk en dat aan deze camping wel het één en ander moet verbeteren voordat ze een vergunning krijgen. Voor mij is het belangrijk dat er schoon water uit de kraan komt on me te wassen, om te drinken koop ik toch altijd flessen water hier in het zuiden. Zo ben ik zeker dat ik 's morgens zonder buikpijn wakker wordt.

Ik zet mijn tent op naast een Engelse caravan en ik maak met de bezitters een praatje. We besluiten samen in het dorpsrestaurant te gaan eten. Dat is uitgelopen tot een heel interessante avond.

Prémian - L'Hospitalet 20.05.2006 92,25 Km. = total 1893,55 km.

Vandaag kom ik door kloven, over bruggen en natuurlijk passeer ik enigen Cols de la..... Bij Bédariex rijd ik via Lunas naar het noorden, het stijgt en stijgt. Boven op de Col de Baraque de Bral staat een groep mountainbikers. Zij zijn verbaasd over mijn bepakking. Als ik vertel dat ik over Lodéve naar Caylar wil, raden zij mij dit af. Zij vertellen mij dat ik veel moeite kan besparen door meteen linksaf te slaan, omdat Lodéve in een diep dal ligt. Ik ben heel blij met deze tip van deze "omgevingkenners". Toch is het van hier nog een klim van zo'n 200 m. maar dan kan ik, redelijk vlak voor deze hoogte, tot kort voor Caylar komen, dat ik nu onder mij zie. In L'Hospitalet stop ik voor vandaag.

L'Hospitalet - St.Enimie 21.05.2006 85,25 Km. = totaal 1978.80 km.

De reden dat ik door het Centraal Massief van Frankrijk fiets is de brug die over het hele dal van de Tarn loopt. Na 25 km. fietsen kan ik hem voor de eerste keer vanuit de verte zien. De Engelse ster-architect Norman Forster heeft de brug ontworpen en de brug is nog niet zo lang klaar. Op " www.millau.fr" (eerst "entrée" en dan "le viaduc" aanklikken) kun je meer bijzonderheden over de brug te weten komen.

's Middags rijd ik door het dal stroomopwaarts en stop verschillende keren om foto's te maken. Er zijn zoveel schilderachtige plaatsjes. Het is een paradijs voor kajakvaarders, beginners en gevorderden kunnen hier hun hart ophalen. Steeds verder ga ik stroomopwaarts tot St. Enimie en morgen gaat het richting Loire.

St.Enemie - Langogne 22.05.2006 87,67 Km.= totaal 2066.47 km.

De dag begint met een sportieve oefening. Om de benen los te trappen moet ik 500 m. omhoog om het dal uit te komen. Ik word voor mijn inspanning beloond met een schitterende afdaling.

In Mende zoek ik tevergevens een internetcafé. De bibliotheek is mijn laatste hoop om toch nog even mijn post na te kijken, maar die is op maandag gesloten. Morgen zal het er beter uitzien.

's Middags is het weer trappen geblazen, de Col de la Pierre Plantée is hoog, dat merk ik aan de verandering van de flora. Nu berijk ik de waterscheiding, het water kan van dit punt 3 kanten op. Op een zuil staat ingebeiteld welke richting! In het westen ligt de Rhone in het noorden de Loire en in het zuiden de Garonne.

Langogne - Bas-en-Basset 23.05.2006 101,80 Km. = totaal 2168.27 km.

Het internetcafé in Le Puy is ook gesloten, maar ik kan een computer gebruiken van een stichting voor de jeugd.

Iets buiten het dorp gekomen, rijd ik naar de "Gorge de la Loire". Ik kan me niet meer vergissen, de weg is door route-borden aangegeven. Als je steeds de Loire blijft volgen kom je op een punt (bij Retournac) dat het dal zo smal wordt, dat de weg niet langer langs de rivier kan en over de berg verde gaat. Pas bij Bas-en- Basset is er weer ruimte langs de Loire.

Bas-en-Basset - Pouilly 24.05.2006 121,62 Km.= total 2289.89 km.

Ten noorden van Le Puy staat er, enkele kilometers lang, een grote muur langs de Loire. die het zicht op de rivier belemmert. Als ik op de fiets zit kan ik er nèt overheen kijken en ik kan de automobilisten alleen maar troosten met de woorden; "ach, nou ja , het is toch best een mooie muur".

Verder langs de Loire, daar waar het dal te smal is voor een weg, moet ik weer omhoog over de berg tot Andrézieux ten noordoosten van St. Etienne. Over een relatief vlak stuk kom ik via Fleurs in Roanne. Daar is de camping echter gesloten. De dichtsbijzijnde ligt niet op de route dus rijd ik maar 15 km. verder, naar Pouly. Tot hier kan ik langs de Loire fietsen. Morgen moet ik in oostelijken richting terug naar Zwitserland.

Pouilly - Tournus 25.05.2006 103,35 Km. = totaal 2393.24 km.

Ik fiets door een bekoorlijk landschap, de weg is niet meer zo steil, meer heuvelachtig. De koeien in de wei zijn allemaal wit. In Clayette rust ik uit voor een imposant slot (zie foto beneden) en geniet van een heerlijk kop koffie.

Als ik de col de la d'Auterre naar beneden fiets, voor Matour, tref ik Monique en George, een paar uit Maastricht, die onderweg zijn naar Barcelona. Helaats is de tijd voor nadere kennismaking te kort. Omdat zij ook een homepage hebben worden de "URL" adressen geruild en zo kunnen wij van thuis uit nader kennis maken. Homepage van George en Monique.

Vroeger liep er vanuit Cluny een trein naar het noorden, de rails zijn verwijderd en de ruimte geasfalteerd. Het is een lange weg geworden, 42 km. (als je het bord mag geloven) speciaal voor fietsers, scaters en wandelaars. Ik ga het echter niet uitproberen, want na 15 km. bij Cormatin, moet ik rechts af richting Tournus. Dat is voor vandaag mijn doel.

Tournus - Labergement-Saint-Marie 26.05.2006 132.03 Km. = totaal 2525,27 km.

Het weer is veranderd. Sinds Spanje heb ik steeds tegenwind gehad en vandaag ga ik voor het eerst voor de wind. Ik hoop dat daar geen regen voor in de plaats komt. Het gaat in ieder geval een stuk makkelijker. Ik laat de Saonne achter me als ik richting Pontarlier ga via Louhans, Lons- le-Saunier en Champagnole. Ik wil naar de meeren; die van Remoray en St. Point.

Als ik in Lambergament aan het meer van Remoray aankom, zie ik op een kaart dat de bron van de rivier Le-Doubs maar 12 km. verder ontspringt. Dit is een fantastische rivier voor kajakkers, in ieder geval aan de Zwitserse kant, dat weet ik uit eigen ervaring.

Labergament - Sutz am Bieler See 27.05.2006 100,28 Km. = totaal 2625.55 km.

Het is niet gelukt om zonder regen door Frankrijk te komen. Bij het opstaan regent het en dat blijft het doen tot aan de Zwitserse grens. (20km). De douanier verzekert me dat het beter zal worden en hij krijgt gelijk. Als aandenken maakt hij een foto van mijn poncho met slobkousen. Vroeger had ik een heel regenpak, maar bij de kleinste inspanning was dat aan de binnenkant net zo nat als aan de buitenkant. Nu heb ik een poncho met schoenbeschermers. Ik heb de poncho met kittenband voor aan de stuurtas bevestigd, zodat hij niet kan wegwaaien. De slobkousen zijn afdoende om schoenen en benen droog te houden. Het is veel aangenamer en lang niet zo zweterig.

Sutz am Bielersee - Bremgarten 28.05.206 116,09 Km. = 2741,64 km.

Voor het laatste stuk naar huis heb ik geen kaart bij me. Ik dacht; "je bent hier bekend, dus je weet de weg wel", maar ik rijd tot twee keer toe verkeerd. Om 15.45 uur ben ik weer thuis in Bremgarten. Het is 28 mei. De 28e April on 16.00 uur in Alicante gestart (nadat ik de fiets startklaar had gemaakt). Zodoende ben ik precies een maand onderweg geweest. Als ik de kilometers bij elkaar optel, heb ik die maand 2741,64 km. afgelegd kan terug kijken op een fantastische tour.

Naar het begin

Home