Home

De Elbe van Cuxhaven naar Dresden van 17.08.05 tot 30.08.2005.

Deze keer volgen we de rivier niet vanaf de bron tot de uitmonding, maar fietsen we in omgekeerde richting , van monding tot de Tsjechiesche grens bij Dresden. Hiervoor hebben we een goede reden: de wind. In Europa waait het in 80-90% van de tijd vanuit het westen. Wij hebben deze keer echter verkeerd gegokt, wij treffen net de andere 20-10%, vooral in het begin van onze reis. Toch mogen we van geluk spreken, van de 14-dagen durende tocht tellen we slechts twee verregende dagen, de rest is uitermate mooi zonnig, zelfs sommige wolkenloze dagen. En dat terwijl het in die zelfde tijd in het Alpengebied noodweer is met overstromingen door over-vloedige regenval.

17 augustus. Van Cuxhaven naar Krautsand 70.53 km.

Gisteren om 20.44 uur zijn we in Zürich op de “City-Night-Line” gestapt. Rika en Brigitte, mijn twee metgezellen voor deze tocht, konden niet zo goed inslapen en zijn dus niet zo goed uitgerust als ik als we in Hamburg aankomen. We moeten nog verder met de trein naar Cuxhaven en een stadsboemeltje brengt ons naar de haven.

De Elbe is hier zo’n 15 km. breed Het is hier net als in de meeste havens een levendige boel. Naast gigantische tankers liggen vissersbootjes en zeiljachten. Supersnelle speedboten naast veerboten.

Om 12.00 uur gaan we met frisse moed van start. De fietspaden zijn fantastisch. Mooi geasfalteerd liggen ze boven op de dijk, zodat je aan twee kanten een eindeloze ruimte voor je ziet. Aan de linkerkant de Elbe, die hier nog veel van een meer wegheeft, en rechts weiden en korenvelden. Meer naar het oosten (Sachsen/Anhalt) moeten we rekening houden met hobbelige straten, vooral binnen een bebouwde kom zijn er veel wegen met kinderhoofdjes. Het fietsroute-boek “Bikeline” en de met een blauwe e aangeduide bewegwijzeringsborden houden ons op het goede pad. De weg gaat zo dicht langs het strand, dat het water lokt en we beslist wat afkoeling willen, op zijn minst pootje-baden.

Bij Wirschhafen is het “Sperrwerk” (een brug) alleen in het weekeinde open, zodat we 10 km. om moeten rijden. Na 70 km. zetten we in Krautsand onze tent op en eten we aansluitend in het restaurant van de camping; aardappels met zeevis.

18 augustus. Van Krautsand naar Blankenese 47.23 Km

Het ontbijt gebruiken we eveneens in het restaurant van de camping, terwijl de tent in het morgenzonnetje lekker staat te drogen.

Na 20km. fietsen, voor een deel over de dijk langs de Elbe, staan we op de vismarkt van Stade. Dit juweeltje verrast ons met zijn middeleeuwse charme,  vakwerkhuizen en grachten, je zou denken dat je in Holland bent. Al in 1209 kreeg Stade stadsrechten en groeide in de middeleeuwen zelfs uit tot één van de belangrijkste Hansesteden langs de Elbe. Nu is het een middelgrote stad met scheepsbouw, leer- en textielindustrie en chemische bedrijven.

Het is tijd voor een pauze. Koffie met gebak zal smaken. En de bakkers van Stade hebben van koeken bakken hun beroep gemaakt! Veel keuze en de grootte is overweldigend, maar na 20 km. lusten we wel wat. Aan het tafeltje naast ons wordt “Switzerdütsch” gesproken. Dat klinkt voor ons natuurlijk erg bekend. Het blijkt een echtpaar uit Heiden te zijn, dat net als wij, naar de bron van de Elbe wil fietsen.

Na de koffie rijden we eerst door nog meer dorpjes waar vakwerkhuizen met strodaken staan. Daarna weer over de dijk tot aan Grünendeich. Daar ligt de veerpont al klaar om ons naar Schulau op de andere oever van de Elbe te brengen.We besluiten om in Blankenese de tent op te zetten en nog wat te genieten van het mooie weer.

19 Augustus. Van Blankenese naar Geesthacht. 70.5 km.

We rijden op de rechteroever steeds vlak langs de Elbe tot aan Altona (een deel van Hamburg) daar gaan we de stad in om inkopen te doen. Seconde-lijm is voor mij het belangrijkste, want gisteren is de spiegel van mijn helm afgebroken. Ik ben erg aan dat ding gewend geraakt en heb vandaag pas gemerkt hoe vaak ik er in kijk om te zien of de beide vrouwen van het gezelschap het nog wel bijbenen. Fietsen in deze miljoenenstad is niet erg moeilijk, er zijn veel fietspaden.

Na het middageten in Moorfleet gaan we over land en dijk verder via Ochsenwerder en Fünf-hausen naar Geesthacht waar we telefonisch een plaats in een jeugdherberg hebben besproken. Na een verfrissende douche gaan we naar het centrum om daar ook te blijven eten.

20 augustus. Van Geesthacht naar Hitzacher 93.32 km.

We rijden eerst een stukje terug om over de brug weer naar de andere oever te komen, want inwoners vertellen ons over het slechte wegdek op deze kant van de Elbe.

Over de dijk via Tepse naar Lauenburg, een stadje met een middeleeuws karakter (door de vakwerkhuizen en de straten met kinderhoofdjes). Op een terrasje met zicht op de Elbe genieten we van koffie met gebak. Na nog eens 15km. staan we op het marktplein van Boizenburg. We zijn getuigen van een bruiloft, maar verder lijkt het stadje uitgestorven, ofschoon het zaterdag is.

We zijn nu in de voormalige DDR. Een oudere man vertelt ons hoe het toendertijd was: Langs de Elbe was een 3m. hoge om-heining, dan kwam een stuk grasland en wéér een hoog hek. “Een vluchtpoging was hetzelfde als zelfmoord”, benadrukt hij.

In Darchau nemen we de pont. We overnachten weer in een jeugdherberg en dat is aan de andere kant van het water. We zijn er niet zeker van tot hoe laat de pont in Hitzacher vaart. Zeker is zeker. Een paar keer moeten we een behoorlijke klim maken en op het hoogste punt kun je nog hoger......Een toren beklimmen ......en van een mooi uitzicht over het Elbelandschap genieten.

Omdat ons pension een eindje buiten de stad ligt en het al laat is als we daar aankomen, nemen we een taxi naar het centrum.

21augustus. Van Hitzacher naar Wittenberge 84.85 km.

We rijden op de linkeroever, soms direkt langs het water, soms iets verder weg tot Dömitz daar gaan we over de brug, rijden weer over de deels geasfalteerde dijk langs de Elbe verder.

Het is vandaag zo warm. Het water lokt. We stoppen bij een mooie gelegenheid en nemen een duik in het verkoelende water. Aan de overkant ligt Gorleben, bekend als tussenstation voor radioaktief afval. In de computer-encyclopedie”Wikipedia” lees ik dat de opslaghal een oppervlakte heeft van 4500m², een hoogte van 5m.en een kapaciteit van 15000m³.

Tot aan Wittenberge blijven we verder op de rechteroever en zoeken onze telefonisch bestelde overnachtingsplaats op. (adressen vinden we in de fietsroute-planner “Bikeline”)

22 augustus. Van Wittenberge naar Tangermünde 80,46 Km

Het is stil tot aan Rühstädt(15 km.), we hebben de straat bijna voor ons alleen. In deze stad vind je bijna geen huis zonder ooievaarsnest, op sommige daken zijn wel 3 of 4 nesten. Een echte ooievaarskolonie.

Tussen de Elbe en Havel is het fietspad eerst nog een stuk geasfalteerd, daarna wordt het een echt avontuur. In het gras ligt alleen een karrenspoor. De snelheid moet aangepast worden, maar we bereiken Havel toch nog wel. Het centrum van deze stad ligt op een eilandje midden in de rivier de Havel. Na de lunch bezoeken we de dom op de Havelberg en de Laurentiuskerk uit de 13e eeuw.

Bij Sandau steken we de rivier weer over met de pont. De fietspaden op de linker oever zijn op de kaart ingetekend. In Tangermünde, ons doel voor vandaag, slapen we bij particulieren. In het restaurant komen we het echtpaar uit Heiden weer tegen en hebben nu aardig wat ervaringen uit te wisselen.

23 augustus. Van Tangermünde naar Maagdenburg 88.41 km.

Opvallend is het aantal gecultiveerde fruitbomen, appels en pruimen van de allerbeste kwaliteit liggen voor het oprapen langs de kant van de weg. Van de inwoners krijgen we te horen dat deze bomen voor de hereniging van Duitsland waren bestemd voor algemeen gebruik.

Als we doorfietsen komen we in Kehnert. Daar verandert de Elbe in een paar kronkelige bochten en dode zij-armen en vormt zo een waar vogelparadijs. We stoppen bij een voormalig kasteel, Gutshof. Dat wordt gerenoveerd, maar desondanks is het pension geopend. Voor mensen die graag paardrijden is het een ideaal vakantie-oord.

In de”Havelsche Mark” rijden we voortdurend over fietspaden tot Maagdenburg. We blijven twee nachten in de jeugdherberg in de omgeving van het station. We willen iets meer van de stad zien en een rustdag is ook geen echte luxe.

24 augustus. Rustdag in Maagdenburg

We verkennen de stad te voet. De stad werd zwaar getroffen in de Tweede Wereldoorlog en bezit daardoor nog slechts weinig restanten uit haar verleden. De dom uit de 12e eeuw bleef intact. Ook het klooster hebben we bekeken.

Dicht in de buurt van de jeugdherberg vind je “die grüne Zitadelle”, een honderdwater-architectuur-projekt. Ongemerkt is het toch veel voetenwerk met als gevolg dat we ’s avonds nog moeier zijn dan na een hele dag fietsen.

25 augustus. Van Maagdenburg naar Dessau 82.9 km.

Deze etappe is de enige met een bewolkte hemel. Er valt af en toe wat regen, niet van enige betekenis, maar we hebben onze regenkleding toch nodig. We rijden door kleine dorpjes met een kerk en een paar huizen, zoals Ranies, Prezien, Walterienburg en Steckby. Verder veel bossen met mooie fietspaden. In Aken laten we ons naar de overkant varen, want onze slaapplaatsen (jeugdherberg) zijn aan de andere kant van de rivier in Dessau.

26 augustus. Van Dessau naar Pretzsch 83.07 km.

Midden in het veld tussen de schapen merken we dat we een route-bord gemist moeten hebben en in “the middle of nowhere” terechtgekomen zijn. We hebben dan pas + 5 km. gefietst. Teruggekomen bij Leiner Berg zien we dat we niet één, maar twee borden gemist hebben. Tot Coswig is het ondanks alles een buitengewoon mooie route door de natuur, we worden zelfs om de dorpjes heen geloodst. Als je onder de stadspoort door rijdt, kun je zien dat er hier een hele geschiedenis geschreven kan worden.

Voorbij Coswig loopt het fietspad langs de hoofdweg tot Lutherstadt-Wittenberg. Hier aangekomen is het tijd voor een middagspauze. We bekijken de stad van Maarten Luther (Duits reformator,1483 – 1546). In 1517 maakte hij 95 stellingen over de aflaat publiek, om een openlijke discussie uit te lokken. Het is omstreden of hij, zoals de traditie wil, zijn stellingen aan de deur van de slotkapel, waar hij begraven ligt, heeft aangeslagen. Hij vond wel veel weerklank. De tijdschriften van theologen noch een oproep van de paus konden hem tot herroeping bewegen. In 1521 werd Luther voor de rijksdag te Worms gedaagd; hier verklaarde hij zijn geschriften niet te herroepen. De rijksban werd daarop over hem uitgesproken. Toch keerde Luther weer terug naar Wittenberg waar hij de fanatici tot de orde riep en de eerste protestantse gemeente stichtte.

In de namiddag vervolgen we onze tocht over Elster naar Pretzsch. We vinden een slaapplaats bij een meester-bakker en ’s morgens bij het uitgebreide ontbijt van verschillende vers-uit-de-oven-gebakken broodjes ligt onze door de vrouw des huizes gewassen en gedroogde was netjes opgevouwen klaar.

27 augustus. Van Pretzsch naar Strehla  85.07 km.

Na een tocht van 34 km. over fietspaden komen we in Torgau aan. Een straat ligt tussen de rivier en het residentie-slot, voor het eerst genoemd in 973. Het gebouw in zijn huidige vorm is uit het jaar 1470. Aan de andere kant in een diepe kuil liggen een paar beren die zich erg vervelen. Ik heb medelijden met de dieren, je gunt toch niemand een leven lange gevangenis, ook dieren niet.

Tussen de Elbe en het slot staat een standbeeld, “ontmoeting aan de Elbe”. In april 1945 nog voor het einde van de oorlog gaven Amerikaanse en Russische soldaten elkaar hier op de verwoeste brug de hand in een overwinningsroes.

Het gaat verder over fietspaden aan de rand van de weg. In Belgern lassen we weer een pauze in. Vanaf de pontveer loopt een zeer steile weg naar de stad. Je moet daar zorgen dat de wielen niet doldraaien. Een heel mooi marktplein met een stadhuis in renaissance stijl. Het ziet eruit alsof het pas is gerenoveerd.

In Strehla zoeken we een onderkomen voor de nacht. Het is zaterdag en a.s. maandag beginnen de scholen weer. Dat betekent hier een groot feest. Prive adressen zijn bezet en ook alle hotels zijn volgeboekt. Er blijft voor ons alleen een plekje op de camping over, maar daarvoor hebben we de tent tenslotte bij ons. Het weer is heerlijk, en op de camping hebben we een zwembad, dus beter kan het eigenlijk niet.

28 augustus. Van Strehla naar Dresden 66.95 km.

Het is vandaag een van de mooiste dagen van deze rit. Niet alleen omdat de weg bijna overal vlak langs de Elbe voert, maar het weer doet zeker een duit in het zakje. De weg is zeer afwisselend. Bij Seusslitz zijn er zelfs wijnranken aangeplant.

In Strehla nemen we een “Schnellboot” over de Elbe. Na 35 km. ononderbroken fietspad komen we in de namiddag in Meissen aan. Meissen is een mooie stad Er is veel te zien, zoals de porseleinfabriek uit de 18e eeuw (Meissner porselein), tingieterijen en weverijen. En veel winkeltjes waar de produkten van al deze industrie te koop worden aangeboden. Misschien doordat het zondag is, maar waarschijnlijk omdat we steeds dichter bij Dresden komen, zien we steeds meer fietsers.

We hebben twee nachten geboekt in de jeugdherberg van Dresden. Twee grote kamers met 5 bedden staan voor ons gereed. Het is nog niet laat en na een heerlijke douche gaan we met de fiets de stad verkennen. Het is een heel aangename tocht, want ik weet niet waarom, maar in de stad is heel weinig autoverkeer.

29 augustus. Van Dresden naar Bad Schandau 67.99 km. en met de trein terug naar Dresden

Er zijn minder fietsers onderweg dan gisteren. Steeds de loop van de rivier volgen, onder de brug “Blaues Wunder” door tot we na 20 km. in Pirna aankomen. Dit stadje verrast ons heel positief, er is een leuke wandelpromenade, restaurants met leuke terrasjes en verschillende marktkraampjes. Een mooi marktplein, de stadskerk met een 60 m. hoge toren die overal bovenuit steekt.

Omdat we naar een uitzichtpunt (Basteiaussichtspunkt) willen, steken we over naar de andere oever. Vanaf Wehlen gaan we door het bos en hebben we een milde stijging (5 à 6%)van 190m. te overwinnen. De uitgestippelde weg gaat via Porschdorf naar Bad Schandau. We houden ons aan het “Bikeline” boek. De weg staat aangeduid als niet-verhard, en dat is een goede aanduiding De eerste 3 km. zijn nog redelijk begaanbaar, je kunt nog kleine stukjes fietsen, verder is het duwen door de modder en over boomstronken, een keer steil omhoog dan weer bijna recht naar beneden. Het lijkt veel op een mountainbike-tocht. Als het geregend heeft , is een bad geen overbodige luxe na zo’n tocht. Maar het is de moeite waard. In Bad Schandau nemen we de trein terug naar Dresden.

 30 augustus. Sightseeing door Dresden en ’s avonds met de “City-Night-Line” terug naar Zürich.

   Home